Chrystus Ukrzyżowany

Figura Chrystusa Ukrzyżowanego reprezentuje grupę popularnych w sztuce XV wieku krucyfiksów mistycznych, ukazujących wizerunek Chrystusa umęczonego. Przedstawienie wywodzi się z pobożności związanej z mistycyzmem czternastowiecznym i ma charakter dewocyjny. Krucyfiksy tego typu, szczególnie popularne w środowisku zakonnym, przeznaczone były do kontemplowania cierpienia oraz śmierci Chrystusa na krzyżu.

Rzeźba uznawana jest za średniowieczną replikę krucyfiksu z Ciećmierza, jako dzieło tego samego warsztatu. Zabytek ciećmierski – znany ze źródeł archiwalnych – wyróżniał się formą krzyża ukształtowanego z giętych konarów koliście zwijających się na krańcach. Krzyże tego typu określane jako widlaste symbolicznie odnoszą się do biblijnego drzewa życia. Można przypuszczać, że omawiana figura zawieszona była na krzyżu, który również naśladował wzorcową rzeźbę.

Figura pochodzi z miejscowości Benz (Meklemburgia-Pomorze Przednie) położonej na wyspie Uznam. Prawdopodobnie stanowiła wyposażenie kościoła św. Piotra, który należał do norbertanów z pobliskiego klasztoru w Pudagli. Tym samym kucyfiks z Benz można wiązać z kulturą i duchowością pomorskich premonstratensów.

Rzeźba prezentowana jest na wystawie stałej Misterium Światła. Sztuka średniowieczna na Pomorzu.

Kinga Krasnodębska