skróty po głównych elementach serwisu
strona główna strona główna
Zmień język na angielski EN
Zaloguj się
Powrót na poprzednią stronę
wyszukiwarka serwisu
zmień język naEN
treść serwisu

Filtry

Kolekcja

Kategoria 1

Tworzywo, materiał

Kategoria 1

Autor, wytwórca

Kategoria 1

Miejsce powstania, znalezienia

Kategoria 1

Typ dokumentacji

Kategoria 1

Technika

Kategoria 1

Rodzaj obiektu

Kategoria 1

Lokalizacja, status

Kategoria 1

Czas powstania, datowanie
Era
Era
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
Szukaj

Inne systemy periodyzacji:

Kategoria 1

Typ licencji

Kategoria 1

Liczba wyników:

Obiekty

0
grupa rzeźbiarska - Ujęcie z przodu; Grupa rzeźbiarska o zwartej, symetrycznej kompozycji, wykonana z jednego bloku drewna i polichromowana. Przedstawia trzy siedzące kobiety zwrócone ku dzieciątku stojącemu w centrum na ich kolanach. Analogicznie upozowane w układzie antytetycznym sylwetki długowłosej Marii po lewej stronie i Anny w czepcu po prawej okrywają obszerne płaszcze, układające się wokół figur dużymi płaszczyznami i opadające na podstawę sceny. Na ich kolanach stoi nagie dzieciątko o gładko opracowanej główce. Za nim, widoczna pomiędzy kobietami, siedzi frontalnie Emerancja o nieco powiększonych proporcjach, w prawej dłoni trzymając fragment pnia. Tło stanowi kotara unoszona przez dwa anioły widoczne w półpostaci, ubrane w szerokie tuniki. Tron okrywa tkanina obszyta frędzlami. Cechy anatomiczne postaci i modelunek ciężkich obszernych tkanin oddane są naturalistycznie. Rzeźba posiada znaczące ubytki – brakuje głów Emerancji i prawego anioła, dłoni Marii i prawej rączki dzieciątka oraz fragmentu podstawy z prawej strony. Na powierzchni rzeźby widoczne otwory po owadach. Polichromia zachowana częściowo.

Emerancja Samoczwarć (Święta Anna Samoczwarć)

grupa rzeźbiarska

nieznany warsztat pod wpływem sztuki Szwabii

około 1515 — 1520

Muzeum Narodowe w Szczecinie

płaskorzeźba ołtarzowa; Rodzina Marii - Ujęcie z przodu; Wysoka płaskorzeźbiona płyta z przedstawieniem wielofigurowym, polichromowana. Ukazuje grupę strojnie ubranych kobiet siedzących na ławie i piastujących małe dzieci oraz mężczyzn widocznych powyżej wysokiego zaplecka ławy. W scenie dominuje przedstawienie św. Anny o nieco zwiększonych proporcjach. Święta w chuście na głowie i z różańcem przypiętym do paska wraz z Marią o długich falujących włosach podtrzymują nagiego Jezusa balansującego pomiędzy ich kolanami. Po prawej siedzi Maria Kleofasowa w wysokim marszczonym czepcu z czwórką synów ubranych w tuniki, z których jeden, stojący na kolanach, bawi się otwartą księgą, pozostali biegają wokół kociołka u stóp matki. Brodaci mężczyźni usytuowani za ławą, powyżej kobiet, widoczni w półpostaci, noszą tuniki na koszulach o szerokich rękawach i kunsztownie kształtowane kapelusze. Marszczone suknie z wąskim gorsetem i dekoltami w karo czy obszycia rękawów dekoracyjnymi taśmami, szerokie rękawy koszul to elementy strojów zgodne z niemiecką modą mieszczańską z początku XVI wieku. Modne stroje, łagodne wizerunki okrągłych twarzy a także poruszone pozy i gesty postaci nadają przedstawieniu charakter rodzajowy. Płaskorzeźba wybrana z łączonych bloków drewna, w dolnej części drążona. Płyta częściowo uszkodzona i popękana; brakuje postaci Marii Salome z dziećmi i mężem, męskich wizerunków powyżej Marii a także jej twarzy oraz czwartego dzieciątka u stóp Marii Salome. Polichromia zachowana szczątkowo.

Rodzina Marii

płaskorzeźba ołtarzowa

mistrz stralsundski

około 1505 — 1515

Muzeum Narodowe w Szczecinie

figura ołtarzowa - Ujęcie z przodu; Figura Chrystusa stojącego frontalnie na cokole prezentującego rany doznane podczas Ukrzyżowania. Szczupłe ciało Chrystusa o poprawnie oddanych szczegółach anatomicznych okryte w partii bioder długą chustą przewiązaną z przodu o krańcach plastycznie pofałdowanych i powiewających na boki. Dłonie uniesione przy twarzy wnętrzami do widza z charakterystycznym układem długich palców z przerwą między palcem serdecznym a środkowym. Na ciele werystycznie oddane rany w formie otworów w dłoniach i stopach oraz głęboko wybranej rany na boku. Na głowie szeroka korona cierniowa spleciona z gałęzi. Pociągła twarz o regularnych rysach i spokojnym wyrazie, z dużymi oczami spoglądającymi na wprost. Od górnych kącików ust wąsy opadają do krótkiej spiczastej brody zakończonej dekoracyjnym puklem. Na wysokim wielobocznym cokole o profilowanych ściankach, przed Chrystusem ustawiony jest kielich z wydatnym nodusem. Rzeźba przyścienna z drążeniem w partii bioder i pleców. Nogi i ręce poniżej barków opracowane pełnoplastycznie. Powierzchnia rzeźby gładka. Śladowe ilości polichromii i zaprawy gruntowej. Ubytki drewna w partii przedramion, małego palca lewej dłoni, palców lewej stopy i w cokole.

Vir Dolorum | Mąż Boleści (Chrystus Boleściwy)

figura ołtarzowa

warsztat szczeciński

około 1520 — 1530

Muzeum Narodowe w Szczecinie

figura ołtarzowa; Święta Weronika - Ujęcie z przodu; Smukła kobieca figura stojąca frontalnie o wydłużonej sylwetce i drobnej twarzy, polichromowana i złocona. Święta, ubrana w suknię z wysokim stanem, przewiązaną luźno opuszczonym pasem z klamrą oraz w długi płaszcz, trzyma przed sobą chustę z reliefowym wizerunkiem głowy Chrystusa w koronie cierniowej. Niewielką głowę figury otula chusta spływającą na ramiona i marszczona pod szyją podwiką. Twarz, o oczach zapatrzonych w dal i lekko pochylona w lewą stronę, wyraża smutek. Na prawym policzku świętej wydrążona rana cięta. Tył płaski, typowy dla rzeźb przyściennych. Brak prawej dłoni. Wyłamania drewna przy podstawie. Znaczne ubytki polichromii i złoceń.

Święta Weronika

figura ołtarzowa

warsztat szczeciński

około 1520 — 1530

Muzeum Narodowe w Szczecinie

tłok pieczętny - Ujęcie z przodu; Męska figura zakomponowana frontalnie w pozycji stojącej na kształt litery X, z uniesionymi rękami i rozstawionymi nogami. Przedstawia młodego mężczyznę ubranego w długą obszerną tunikę zapinaną na guziki i spiętą w pasie sznurem. Światłocieniowe fałdowania szaty zostały oddane naturalistycznie, zgodnie z układem ciała. Tunika powyżej paska rozchyla się. Podłużna twarz o wyrazistych kościach policzkowych oraz dużych ustach i oczach. Fryzura potraktowana dekoracyjnie. Tworzą ją ciemne, wyraziste spirale półdługich włosów, krótka grzywka i średniej długości broda. Stopy i lewa dłoń nie zachowały się.

Święty Andrzej

figura ołtarzowa

warsztat szczeciński

około 1520

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Piękna Madonna z Żarnowa - Ujęcie z przodu; figura ołtarzowa; Kobieca figura stojąca na czworobocznej podstawie w obszernych szatach i koronie, trzymająca przy boku dzieciątko. Sylwetka kobieca zakomponowana w wyraźnym kontrapoście, odchylająca tors do tyłu i w lewo, z twarzą zwróconą w trzech czwartych w prawo ku dzieciątku trzymanym na lewym biodrze. Maria ukazana w wieku młodzieńczym nosi długą suknię i płaszcz, którego poła przerzucona przodem układa się w miękką kolistą, wydatną fałdę. Brzegi płaszcza opadają poniżej uniesionych do przodu dłoni spiętrzonymi dekoracyjnie fałdowaniami. Na głowie nałożona wysoka korona oraz chusta zsuwająca się do tyłu i opadająca miękkimi łukami wokół szyi. Twarz owalna z wysokim czołem i wydatnymi policzkami, o łagodnym wyrazie. Dzieciątko o pulchnych nóżkach siedzi przy biodrze, podtrzymywane lewą dłonią matki. Brakuje prawej dłoni Marii i figury dzieciątka powyżej bioder. Na powierzchni rzeźby widoczne pozostałości polichromii.

Piękna Madonna z Żarnowa

figura ołtarzowa

warsztat zachodniopomorski

około 1430

Muzeum Narodowe w Szczecinie

tłok pieczętny - Ujęcie z przodu; Polichromowana i złocona figura stojącej postaci, zwróconej w trzech czwartych w prawo, przedstawia starszego mężczyznę ubranego w albę z humerałem, skrzyżowaną na piersi stułę przewiązaną paskiem cingulum oraz długą, złoconą kapę z ozdobną bordiurą i frędzlami. Prawa poła płaszcza zawinięta pod prawe ramię układa się z przodu figury po przekątnej, powierzchnią zmarszczoną w kilka fałd o wysokich grzbietach. Szeroką twarz o wysokim czole patrzącą w dal w zamyśleniu otacza gęsta fryzura półdługich włosów i rozłożystej brody. Lewa dłoń świętego unosiona na wysokości piersi, zwrócona jest wnętrzem do widza. Tył rzeźby płaski, charakterystyczny dla rzeźby przyściennej. Nos, prawa dłoń oraz palce lewej – zniszczone. Dekoracja kołeczkowa bordiury kapy zachowana szczątkowo. Podstawa rzeźby uszkodzona.

Święty Piotr

figura ołtarzowa

warsztat szczeciński

1520 — 1530

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Pianino w obudowie z jasnego drewna, częściowo fornirowane czeczotą, zdobione roślinną dekoracją snycerską. Klawisze wyłożone kością słoniową oraz drewnem hebanowym.

Pianino

Schuppe & Neumann

Muzeum Narodowe w Lublinie

Biurko przyścienne na sześciu nóżkach graniastych zbieżnych. W części dolnej prostokątny prześwit zamknięty tylną ścianą. Po jego bokach po dwie szuflady, powyżej jeszcze trzy. Część górna ćwierćcylindryczna zamykana żaluzją chowaną pod górna płytą powyżej pięciu szufladek, boki zdobione plastycznym ornamentem cekinowym. Lico pokryte fornirem z intarsją ramkową i wzorem arkadkowym. Blat wyłożony skórą cielęcą. Uchwyty szuflad zewnętrznych i żaluzji to nałożone okucia okrągłe z tarczą, szufladki w części górnej mają uchwyty okrągłe z gładką główką.

Biurko z żaluzją

nieznany

Muzeum Narodowe w Lublinie

Stół na jednej nodze, blat prostokątny o brzegu falistym obwiedzionym profilowaną listwą. Oskrzynienie wykrojone faliście z brzegiem obwiedzionym odcinkami półwałka zakończonymi wolutowo, w narożnikach dodane toczone sterczynki. Noga tralkowa, profilowana, na czworobocznym cokole z czterema ozdobnie wycinanymi nóżkami.

Stół

nieznany

Muzeum Narodowe w Lublinie

Znaleziono 44 obiektów

zobacz wszystkie obiekty

Kolekcje

7
zobacz wszystkie

Ścieżki edukacyjne

6
zobacz wszystkie

Brak wyników

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
asd