
Święta Weronika
figura ołtarzowa
około 1520 — 1530
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jest częścią kolekcji: Rzeźba średniowieczna Pomorza Zachodniego
Przydomek Petrus, po łacinie oznaczający skałę, nadany przez Jezusa Szymonowi z Kafarnaum odnosił się do powierzonej mu fundamentalnej misji tworzenia Kościoła. Piotr uznawany był też za pierwszego biskupa Rzymu i papieża, dlatego – w odróżnieniu od innych apostołów – ukazywany był często w szatach liturgicznych.
Prezentowana rzeźba przedstawia św. Piotra w stroju typowym dla Kościoła tradycji zachodniej. Nosi on humerał wokół szyi, albę i skrzyżowaną na piersi stułę przewiązane pasem cingulum oraz długą kapę z ozdobną bordiurą zakończoną frędzlami, powyżej piersi spiętą taśmą. W niezachowanej, prawej dłoni trzymał zapewne klucz lub klucze do bram niebios – atrybut symbolizujący funkcję świętego w królestwie niebieskim. Możliwy kształt ubytku przybliża grafika Albrechta Dürera Św. Weronika między św. Piotrem i Pawłem (seria Mała Pasja, 1510), na której twórca rzeźby prawdopodobnie się wzorował. Wyraźne analogie widoczne są w pozie, geście dłoni, szczegółach stroju i ułożeniu poły płaszcza wokół prawej ręki.
Przyścienne opracowanie oraz wielkość świadczą o pierwotnym umiejscowieniu rzeźby w obrębie centralnej szafy ołtarza, zapewne w formie niewielkiego tryptyku, charakterystycznego dla fundacji pomorskich. Figura Piotra ustawiona była prawdopodobnie obok zachowanej w zbiorach szczecińskich Świętej Weroniki (nr inw. MNS/Szt/95), na co wskazują powiązania formalne i stylistyczne obu rzeźb. Graficzne źródło kompozycji sugeruje też, że trzecią figurą centralną był św. Paweł.
Forma i stylistyka – bliska płaskorzeźbom ołtarza z Dąbia (nr inw. MNS/Szt/169) i figurom niezachowanego ołtarza z kościoła św. Piotra i Pawła w Szczecinie – wpisuje dzieło w twórczość szczecińskiego warsztatu schyłkowej fazy sztuki gotyckiej przypadającej na lata 20. XVI wieku.
Rzeźba eksponowana jest na wystawie stałej Misterium Światła. Sztuka średniowieczna na Pomorzu.
Kinga Krasnodębska
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 78.5 cm, szerokość: 24 cm
Rodzaj obiektu
rzeźba, figura, przedmiot sakralny, element ołtarza
Technika
rzeźbienie, techniki snycerskie, polichromia, pozłotnictwo
Tworzywo / materiał
drewno lipowe, złoto, farba
Pochodzenie / sposób pozyskania
pozyskanie własne
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
około 1520 — 1530
Muzeum Narodowe w Szczecinie
około 1520
Muzeum Narodowe w Szczecinie
około 1430
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Okręgowe w Toruniu
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna