Order Świętego Włodzimierza III klasy; Order Świętego Równego Apostołom Księcia Włodzimierza

Order Świętego Włodzimierza ustanowiła caryca Katarzyna II w 1782 roku, na cześć wielkiego księcia kijowskiego Włodzimierza. Władca ten w 988 roku przyjął chrzest i wprowadził chrześcijaństwo. Odznaczenie zajmowało drugie miejsce w hierarchii, po Orderze Świętego Andrzeja. Nadawane było wojskowym za zasługi bojowe, a cywilom (IV klasa) za nieskazitelną służbę.

Prezentowany Order Świętego Włodzimierza należał do generała Franciszka Dzierżykraj-Morawskiego (1783–1861), kawalera Orderu Świętego Stanisława, Virtuti Militari i Legii Honorowej. Morawski, jako poddany dynastii Romanowów otrzymał również rosyjskie odznaczenia – Świętej Anny II klasy i Świętego Włodzimierza III klasy (oba przed rokiem 1825). Krzyż orderowy Świętego Włodzimierza wykonany był ze złota i pokryty z obu stron czerwoną malią z czarną obwódką i złotym brzegiem. W czarnej okrągłej tarczy, w gronostajowej todze umieszczono monogram CB (Swiatyj Vladimir). Na odwrocie w tarczy widnieje data ustanowienia orderu 22/sentabra/1782. Krzyż był noszony na szyi, zawieszony na wstążce z czerwono-czarnej mory. Można go zobaczyć na portrecie generała w galowym mundurze paradnym ze wszystkimi wymienionymi odznaczeniami (obraz w zbiorach Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie). Portret generała wielokrotnie był kopiowany, ale oryginał jest w posiadaniu szczecinianina, pana Andrzeja Morawskiego. Kult generała Franciszka Morawskiego, pielęgnowany przez pokolenia trwa w do dziś. Odbywają się zjazdy rodzinne, a w 150. rocznicę jego śmierci ustanowione zostało honorowe wyróżnienie „Dzierżykraj”, za propagowanie jego postaci i twórczości. W 1997 roku ukazała się monografia „Morawscy herbu Nałęcz I – 600 lat dziejów rodziny” autorstwa Sławomira Leitgebera.

Genowefa Horoszko