Wieniec pamiątkowy

Ślub jest jednym ważniejszych wydarzeń w życiu człowieka. Małżonkom mają o nim przypominać pamiątki, którymi współcześnie są między innymi fotografie. Od połowy wieku XIX, do lat trzydziestych XX wieku, w czasach zanim zdjęcia ślubne stały się powszechnie dostępne, popularne było wykonywanie ozdobnych, wyściełanych papierem lub atłasem skrzyneczek, do których wkładano atrybuty małżonków – symbolizujący czystość wianek mirtowy panny młodej oraz różdżkę, czyli długi, przepasany wstęgą bukiet pana młodego. W skrzyneczkach umieszczano także napisy z imionami i nazwiskiem państwa młodych, datę ślubu, czasem też słowa błogosławieństwa. Skrzyneczki oprawiano w szkło i dekoracyjne ramy. Wieszano je w domach na honorowym miejscu i przekazywano z pokolenia na pokolenie. Podobną formę do ślubnych miały pamiątki wykonywane z okazji srebrnych, złotych i diamentowych godów. W zbiorach Działu Etnografii Pomorza Muzeum Narodowego w Szczecinie znajduje się pamiątka pięćdziesiątej rocznicy ślubu Caroline i Gottlieba Sarnow. Jest to wieniec wykonany z pozłacanego papieru, składający się z drobnych listków upodobnionych do mirtu, stylizowany na koronę. Umieszczony jest on w głębokiej ozdobnej ramie za szkłem. Pod wieńcem znajduje się ręcznie wykonany napis w języku niemieckim z imionami i nazwiskami małżonków oraz okresem trwania małżeństwa (1849–1899).

Agnieszka Słowińska