Zwei Apostel | Dwaj Apostołowie (dawniej: Głowy dwóch starców)

Rysunek Giambattisty Tiepola przedstawia dwie głowy ascetycznych starców. Głowa łysego mężczyzny, zwrócona w bok, ukazana jest od góry, natomiast mężczyzny w zawoju, zwrócona na wprost, ujęta została od dołu. W tym szkicu wyraźnie zaznacza się wpływ malarstwa Rembrandta – jednego z najwybitniejszych artystów holenderskich na twórczość Giambattisty. Jednoznacznie potwierdza to jeden z uczniów Giambattisty Tiepola, który odnotował wprost, że dzieła Rembrandta inspirowały jego mistrza. Georg Knox, angielski badacz twórczości członków rodziny Tiepolo ustalił, że szkic jest rysunkiem przygotowawczym do obrazu ołtarzowego Wniebowzięcie Matki Boskiej malowanego w latach 1751–1753 w kaplicy rezydencji biskupiej w Würzburgu. Posłużył do przedstawienia głów starców widocznych w głębi po lewej stronie grobu Marii. Między rysunkiem i obrazem istnieją pewne różnice, które wskazują że w ostatecznym dziele motywy zostały starannie dopracowane. Na przykład głowa mężczyzny ukazanego po lewej stronie szkicu na obrazie została „odmłodzona”. Artysta pracował nad tym detalem już wcześniej. Szczegółowy rysunek Knox odnalazł w Museum of Art w Princeton. Szkic przechowywany w Szczecinie, jeden z 36 rysunków rodziny Tiepolo w Gabinecie Grafiki Muzeum Narodowego, jest wykonany sangwiną i białą kredką na niebieskim papierze weneckim.

Ewa Gwiazdowska