Gedenkmedaille für verdienstvolle leistungen im Gartenbau | Medal nagrodowy za zasługi w ogrodnictwie

Medale nagrodowe najczęściej były związane z wystawami gospodarczymi organizowanymi na stosunkowo dużą skalę w 2. połowie XIX wieku. Tego typu ekspozycje stały się ważnym elementem życia, stwarzały bowiem okazje do zaprezentowania najnowszych osiągnięć technologicznych. Powstające wówczas stowarzyszenia wywierały ogromny wpływ na upowszechnianie wiedzy na temat najnowszych tendencji rozwoju różnych dziedzin gospodarki.

Prezentowany medal jest związany z działalnością ogrodniczą prowadzoną w prowincji pomorskiej Królestwa Pruskiego. Ogrodnictwo w 2. połowie XIX wieku przeżywało prawdziwy renesans. Nowe rezydencje upiększano egzotycznymi gatunkami drzew, kwiatów i roślin przywożonymi z zagranicy. Nie wiadomo kto i kiedy zamówił medal, ale można przypuszczać, że był związany ze Szczecińskim Towarzystwem Ogrodniczym. Organizacja ta powstała w 1862 roku. Inicjowała wiele konkursów, wystaw kwiatowych, służyła fachowymi poradami i wymianą doświadczeń. Pod względem ikonograficznym medal łączy typ epigraficzny z herbowym. Pole środkowe awersu wypełnia napis strefowy otoczony wieńcem z kwiatów i owoców, zaś na stemplu odwrotnym dominuje wspięty gryf na powalonym pniu. Wyobrażenie gryfa nawiązuje do motywu występującego na monetach pomorskich bitych po śmierci ostatniego księcia Bogusława XIV (1580–1637). Napis G. LOOS odnosi się do berlińskiego zakładu medalierskiego znaczącego swoje wyroby nazwiskiem pierwszego właściciela Gottfrieda Bernharda Loosa (1773–1843). Tekst umieszczony w wieńcu: FÜR VERDIENSTVOLLE LEISTUNGEN IM GARTENBAU (za wybitne osiągnięcia w ogrodnictwie) to jedyna wskazówka świadcząca o intencji wybicia medalu.

Genowefa Horoszko