Butelka po mleku

Przed 1945 rokiem w Szczecinie mleko sprzedawane było w półlitrowych, szklanych butelkach. Takich właśnie rozmiarów pojemniki trafiają do zbiorów Muzeum Historii Szczecina, odnalezione przypadkiem przez mieszkańców poniemieckich domów lub archeologów, szczególnie na obszarze Starego Miasta i jego okolic. Spośród kilku muzealnych egzemplarzy interesująca jest butelka zawierająca wypukły relief przedstawiający mityczną boginię Sedinę – główną postać ze znanego szczecińskiego pomnika autorstwa Ludwika Manzela (1858–1936), zdobiącego fontannę na Marktplatz (obecnie Plac Tobrucki). Wymyślona pod koniec XIX wieku personifikacja handlowego i morskiego charakteru miasta, stała się w XIX i 1. połowie XX wieku symbolem Szczecina. Jej imię i wizerunek często umieszczane więc były na lokalnych wyrobach rzemieślniczych i produktach przemysłowych.

Przed wojną mleko pełne o nazwie Sedina produkowała spółka Stettiner Molkerei Gesellschaft GmbH, mieszcząca się przy Turnerstrasse 68-70 (obecnie ul. Jagiellońska), przy narożniku Alleestrasse (obecnie al. Bohaterów Warszawy), którą przekształcono później w spółdzielnię Stettiner Molkereigenossenschaft (1943–1945). Budynek mleczarni, pochodzący z czasów ukończonej w 1913 roku modernizacji firmy, w latach powojennych wykorzystywany był przez Szczecińską Spółdzielnię Mleczarską. Wówczas też bardziej popularne w sprzedaży mleka stały się butelki litrowe.

Chociaż w przedwojennym Szczecinie mleko dystrybuowano w niemałych ilościach, do dziś zachowało się znacznie więcej piwówek niż butelek po mleku z tego okresu.

Małgorzata Peszko