Półtalar

Podczas trzeciej wojny północnej (1700–1721) Szczecin dostał się pod pruski zarząd (1713). Przyłączenie części szwedzkiego Pomorza Zachodniego do Prus potwierdził pokój w Sztokholmie w 1720 roku. Szwecja przekazała te tereny oraz wyspy Uznam i Wolin za dwa miliony talarów. W 1721 roku król Prus Fryderyk Wilhelm I (1713–1740) przyjął na dziedzińcu zamkowym w Szczecinie hołd od mieszczan. Z tej okazji w Berlinie zostały wybite monety i medale okolicznościowe, w bardzo podobnych, mocno oficjalnych schematach przedstawieniowych. Półtalar nie zawiera nowych rozwiązań. Portret króla pojawia się w tradycyjnym profilowym ujęciu, w zbroi przepasanej szarfą. Długie włosy zaczesane do tyłu i związane wstążką tworzą cienki długi warkoczyk. Lekko zadarta do góry głowa ujawnia człowieka dumnego i pewnego siebie. Co ciekawe, na stemplu nie ma żadnych symboli władzy Fryderyka Wilhelma. Portretowi towarzyszy jedynie tytulatura (król Prus i elektor Brandenburgii), bez tytułu pomorskiego, w przeciwieństwie do monet Wielkiego Elektora Fryderyka Wilhelma wybitych z okazji zdobycia Szczecina w 1677 roku. Litera L pod ramieniem to sygnatura medaliera Christiana Friedricha Lüdersa. Rewers monety ogranicza się do wielowierszowego napisu w polu stempla, potwierdzającego zaistniałe wydarzenie. Inicjały FM należą do berlińskiego medaliera Friedricha Eberharda Marla, autora wielu monetarnych portretów następcy Fryderyka Wilhelma I – Fryderyka II. Panowanie Fryderyka Wilhelma I nie spotkało się z aprobatą mieszkańców Pomorza. System przez niego wprowadzony opierał się na wysokich podatkach i stałej armii, która w sojuszu z obszarniczą szlachtą (junkrami) stała się podstawą pruskiego militaryzmu.

Genowefa Horoszko