Głowa rycerza

Praca przedstawia studium rycerza w zbroi husarskiej. Precyzyjnie narysowana głowa kontrastuje ze szkicowo potraktowanym futrem w dolnej części pracy. Całość jest spójna i, mimo statycznej pozy – dość dynamiczna. Na tle innych grafik, które znalazły się w tece, tę wyróżnia realizm przedstawienia i na pierwszy rzut oka brak odniesień alegorycznych. Inne prace mają wyraz nostalgiczny, ilustrują jakąś realną lub legendarną historię. Jednak postać rycerza ma znaczenie symboliczne, gdyż odnosi się do czasów świetności politycznej i militarnej Polski, do jej największych glorii. Należy pamiętać, że Barwicki tworzył, gdy Polski nie było na mapie Europy. Swoją sztuką wielokrotnie dawał wyraz zaangażowaniu patriotycznemu i miłości zniewolonej ojczyzny. Chętnie ilustrował też legendy i baśnie. Oprócz wymowy politycznej portret rycerza może symbolizować romantyczną i niespełnioną miłość.

Barwicki wielokrotnie miał okazję malowania rycerza w zbroi husarskiej. W 1901 roku stworzył obraz Pożegnanie Wacława z Marią na podstawie grafiki Elwiro Andriollego. Była ona ilustracją powieści Maria Antoniego Malczewskiego (1797–1826). Obraz, znajdujący się obecnie w zbiorach KUL, przedstawia rycerza w zbroi husarskiej, który przed wyprawą na wojnę żegna się z ukochaną. Niestety po wyjeździe rycerza jego ojciec, nieakceptujący wybranki serca syna, uknuł spisek i udusił dziewczynę. Powieść była inspirowana wydarzeniem autentycznym.