One Week at Demarco Gallery | Jeden Tydzień w Galerii Demarco

W sztuce konceptualnej idee miały o wiele większe znaczenie niż materialne formy ich wyrażania, a sztuka była często postrzegana jako przestrzeń społecznej komunikacji. Redefinicji podlegało także samo dzieło wizualne, którego częścią, a niekiedy formą samą w sobie stawał się również tekst. Stąd, elementem towarzyszącym efemerycznym działaniom konceptualnym były opisy, instrukcje lub odautorskie komentarze. Te różnorodne materiały tekstowe miały za zadanie przybliżyć odbiorcy intencje artysty, przebieg i cel podejmowanych działań.

Akcja One Week at Demarco Gallery Marii Michałowskiej także została opatrzona przez artystkę podsumowującym komentarzem opisującym szczegółowo miejsce i czas działania, jego scenariusz oraz założenia ekspozycji końcowej, która finalnie składała się z siedmiu plakatów, będących kartami poszczególnych dni sierpniowego tygodnia 1972 r., jak również z 28 zdjęć dokumentujących przebieg akcji. Opisując edynburskie działanie artystka podkreśliła jeszcze jeden istotny kontekst jego realizacji.

Jeden Tydzień w Galerii Demarco mający miejsce w Edynburgu był nawiązaniem do podobnej akcji, Jeden Tydzień – Osieki 70, przeprowadzonej dwa lata wcześniej w Polsce w trakcie Spotkania Artystów, Naukowców i Teoretyków Sztuki w Osiekach. Spotkania nazywane potocznie plenerami osieckimi były od lat 60. do początku lat 80. ubiegłego wieku najważniejszymi w Polsce wydarzeniami artystycznymi organizowanymi w konwencji działań plenerowych. Obudowane były ambitnym programem teoretycznym, w którym dominowały nowe idee oraz konceptualny i neoawangardowy język sztuki. Podobnie progresywny charakter miał program realizowany przez Richarda Demarco w Edynburgu. Akcja Michałowskiej, która koncepcyjnie połączyła dwa odległe geograficznie miejsca, leżące wówczas po obu stronach żelaznej kurtyny, zyskiwała dzięki temu dodatkowy, polityczny aspekt.

Magdalena Lewoc