Kadzielnica

Kadzielnica stojąca, kulista, dwuczęściowa, na okrągłej, profilowanej stopie, niskim trzonie, ozdobiona metalowymi „kaboszonami” i rytmicznie powtarzającym się ornamentem geometrycznym i motywem smoka. Górna część – pokrywa – zwieńczona małą, ażurową latarenką, zakończoną stożkowatym daszkiem z kółkiem do zawieszenia. Obie części zamykane na trzy śruby wkręcane w półokrągłe wypusty. Kadzielnica to naczynie przeznaczone do spalania kadzidła lub perfum w postaci stałej. Naczynia te w różnych kulturach czy krajach różniły się znacznie rozmiarem, formą i materiałem konstrukcyjnym. Znajdowały zastosowanie typowo użytkowe w obszarze świeckim jak i sakralnym już od czasów starożytnych. Służyły do oczyszczania powietrza z patogenów w przypadku zagrożenia epidemiologicznego, perfumowania pomieszczeń podczas uczt lub uroczystości, a nawet odmierzania czasu podczas rytuałów i ceremonii – mierzono wówczas postęp spalania kadzideł stożkowych. Kadzidełka są spalane przez umieszczenie ich bezpośrednio na źródle ciepła lub na gorącej metalowej płycie w kadzielnicy. Dla domowego użytku sprzedawane były małe, wklęsłe brykiety z węgla drzewnego. Zapalało się róg brykietu, a następnie umieszczało go w kadzielnicy i gasiło płomień. Po tym, jak świecące iskry przemierzyły cały brykiet, gotowy był do umieszczenia na nim kadzidła. Kadzielnica ta pochodzi z Wietnamu, jest datowana na XIX wiek.