Bez tytułu

Prace z cyklu „Partytury miast” Antoniego Mikołajczyka, powstające od 1981 roku są, obok „Zapisów świetlnych” (tworzonych od 1979) jednymi z najbardziej znanych dzieł tego artysty. Są to obrazy trajektorii światła emitowanego przez uliczne latarnie czy reflektory samochodów w tkance miejskiej. Mikołajczyk rejestrował je podczas przemieszczania się z aparatem fotograficznym z migawką ustawioną na długi czas jej otwarcia. W rezultacie powstały fotograficzne zapisy śladu światła, odwzorowania relacji czasoprzestrzennych w formie linii, smug, czasem pojedynczych, czasem nakładających się na siebie i tworzących nieregularne struktury.

Antoni Mikołajczyk studiował malarstwo na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Angażował się w działalność wielu grup artystycznych. Była to m.in. grupa „Zero-61” (1967–1969), której członkowie działali na pograniczu fotografii i innych sztuk plastycznych, stawiając sobie za cel wyjście poza ciasne ramy fotografii artystycznej. Od 1970 roku należał do Warsztatu Formy Filmowej, powstałego przy łódzkiej Szkole Filmowej, grupy pionierskiej w obszarze realizacji konceptualnych praktyk artystycznych i sztuki analitycznej. Jej twórcy i ich działalność artystyczna wywarły ogromny wpływ na sztukę polską lat siedemdziesiątych i kolejnych dekad XX wieku.

Mikołajczyk odkrywał nowe multimedialne działania artystyczne, łącząc film i sztuki plastyczne, happening i performance. W 1982 założył podziemny Punkt Konsultacyjny Sztuki – niezależne miejsce gromadzenia dokumentacji wydarzeń artystycznych. Był współredaktorem niezależnego międzynarodowego wydawnictwa „Fabryka”.

Marlena Chybowska-Butler