![mns/af/3457 figura - Ujęcie z przodu; Gliniana, walcowata rzeźba o beżowoceglastym kolorze, której końce uformowano w kształt litery C. Rzeźbie zaznaczono następujące rysy twarzy ludzkiej: wypukłe i okrągłe oczy, które wyglądają jak kulki gliny; strzałkowy nos oraz wąskie i szerokie usta. Na czole oraz tułowiu postaci wykonano liczne wgłębienia, które tworzą wzór w formie zygzaka. Pogrubienie zaznaczone na głowie może przedstawiać fryzurę lub nakrycie głowy. Pod walcowatym tułowiem rzeźby, od strony wewnętrznej, wykonano okrągły otwór. Na powierzchni widoczne są przebarwienia, ubytki, przetarcia, rysy i mikropęknięcia.](/brepo/panel_repo/2022/04/07/zvhy6d/contain-360-1000-max-mns-af-3457-arek4611-ppp.jpg)
Figura
około 1480
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jest częścią kolekcji: Terakoty znad Nigru
Prezentowana gliniana rzeźba o beżowo-ceglastym kolorze przedstawia małą okrągłą głowę ludzką z podłużną twarzą, zaokrągloną, płaską i lekko pofalowaną brodą oraz charakterystycznymi uszami. Odkryto ją w Djenne-Jeno, mieście o starożytnej metryce zlokalizowanym w wewnętrznej delcie Nigru, we współczesnym Mali, które zostało założone w III wieku BC przez przybyszów z Sahary. Terakotowe rzeźby należą do najbardziej intrygujących znalezisk archeologicznych z Djenne-Jeno. Cel ich wytwarzania pozostaje nadal niejasny, chociaż najbardziej prawdopodobny wydaje się związek z religią i obrzędowością. Możliwe, że ustawiano je na domowych ołtarzach poświęconych przodkom. Przypuszcza się, że były wykonywane przez kilka stuleci, aż do XVI wieku, kiedy został wprowadzony zakaz tworzenia tego typu figurek po inwazji marokańskiej w 1591 roku. Terakoty z Djenne-Jeno to przede wszystkim postaci ludzkie, często przedstawione w pozie adoracji lub medytacji. Znane są też rzeźby wyobrażające jeźdźców, a także figurki zoomorficzne, zwłaszcza węże. Poza figurkami antropomorficznymi i zoomorficznymi region ten zasłynął również z ogromnej ilości małych naczyń, dzbanków i butelek o różnych kształtach oraz delikatnym i pięknym wykończeniu. Podczas badań archeologicznych znaleziono także znacznych rozmiarów naczynia służące do przechowywania wody i ziarna, używane do celów medycznych oraz jako urny na szczątki ludzkie.
Djenne-Jeno porzucono z niewyjaśnionych przyczyn w XIV wieku. Niektórzy specjaliści uważają, że było to spowodowane pojawieniem się w tym regionie nowej religii – islamu, jednak równie dobrze przyczyną opuszczenia starego Djenne mogła być stale powiększająca się populacja lub przeniesienie szlaku handlowego do sąsiedniego, założonego w średniowieczu miasta Djenne.
Katarzyna Findlik-Gawron
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 4.4 cm, szerokość: 4.1 cm
Rodzaj obiektu
rzeźba
Technika
wypalanie, modelowanie ręczne
Tworzywo / materiał
glina
Pochodzenie / sposób pozyskania
dar
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
około 1480
Muzeum Narodowe w Szczecinie
około 1201 — 1985
Muzeum Narodowe w Szczecinie
około 1201 — 1985
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum – Zamek w Łańcucie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna