![MNS/E/2859/a-b Dzban z pokrywą - ujęcie z tyłu; Wysmukły dzban o lekko wyodrębnionej podstawie. Największa szerokość brzuśca przypada w połowie wysokości naczynia. Brzusiec łagodnym przewężeniem przechodzi w szeroką szyjkę; miejsce przejścia zaznaczone dookolną linią. Szyjka łagodnie przechodzi w wywinięty na zewnątrz wylew o zaoblonym rancie. Z lewej szerokie ucho, taśmowe, zaczepione pomiędzy dolną częścią szyjki, a brzuścem poniżej najszerszej jego części. Na szczycie ucha obejma ze skierowaną pionowo do góry, ozdobnie profilowana kolumienką zaopatrzoną w zawias, służący do przymocowania pokrywy, szczelnie zamykającej wylew. Pokrywka z bolcem w postaci kolumienki zakończonej kopułką z małą kulką na szczycie, tworzące paluch do jej podnoszenia. Na pokrywie proste liniowo-koncentryczne zdobienie uzyskane prawdopodobnie cyzelowaniem. Dzban w całości pokryty szkliwem, w środku cieńszą warstwą a na zewnątrz grubszą. Widoczne ślady po odrutowaniu, utrzymującym w całości pękniętą konstrukcję.](/brepo/panel_repo/2023/02/23/edhpka/contain-360-1000-max-mns-e-2859-a-b-diga3611-m.jpg)
Dzban z pokrywą
1850 — 1900
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jest częścią kolekcji: Pyrzycka kultura ludowa
Wyroby garncarskie, szczególnie różnej wielkości dzbanki, garnki i butle używane były na wsiach powszechnie, gdyż w gospodarstwach wiejskich solidne gliniane naczynia były zawsze potrzebne. Na Pomorzu Zachodnim w XVIII i XIX wieku działało wiele warsztatów garncarskich produkujących ceramikę dostępną dla klienteli o różnych możliwościach finansowych. Najdroższe, ale zarazem najpiękniejsze były naczynia szkliwione i zdobione. W ostatniej ćwierci XIX wieku garncarstwo rzemieślnicze zaczęło szybko podupadać, ponieważ w tym czasie dynamicznie zaczęła rozwijać się przemysłowa produkcja ceramiki na masową skalę. Dobrze niegdyś prosperujące rodzinne warsztaty zaczęły podupadać. Przetrwali tylko najlepsi i najsilniejsi ekonomicznie. Po pierwszej wojnie światowej nastąpił na Pomorzu ponowny, ale krótkotrwały wzrost produkcji garncarskiej.
Prezentowany dzbanek wyróżnia się ciekawą formą, w której najbardziej charakterystyczny jest wysoki kołnierz zakończony małym, nieproporcjonalnym do całości dzióbkiem, tworzącym z mocno wgiętym kołnierzem i pękatym brzuścem udaną estetycznie kompozycję. Naczynie pokryte jest szkliwem półmatowym w kolorze kremowym. Zdobienia wykonano emaliami ceramicznymi, tj. farbami naszkliwnymi wtapianymi w szkliwo o wyższej temperaturze wypalania.
Iwona Karwowska
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 19.3 cm
Rodzaj obiektu
dzban
Technika
garncarska
Tworzywo / materiał
szkliwo, emalie naszkliwne, glina
Pochodzenie / sposób pozyskania
dar
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
1850 — 1900
Muzeum Narodowe w Szczecinie
1801 — 1900
Muzeum Narodowe w Szczecinie
801 — 995
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum – Zamek w Łańcucie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna