Plakieta - talerzyk owalny

Jeden z sześciu owalnych talerzyków, dekorowanych emalią en grisaille w tonach brązowych, z białymi akcentami. Wspólnym motywem dla zestawu są białe meandrujące linie przy krawędziach kołnierza, przechodzące na osi pionowej w kartusze
wypełnione napisami odnoszącymi się do poszczególnych scen. Pomiędzy nimi wić roślinna. Na rewersie popiersie w profilu, zwrócone w lewo bądź w prawo. Naczynia połączone są w pary zgodnie ze związkiem wynikającym z miłosnej historii opisanej w Metamorfozach Owidiusza.

Dekorację lustra naczynia stanowi scena, w której zwycięski Anteros zakłada pęta zwyciężonemu Erosowi, przywiązuje go do drzewa oraz pali broń Erosa – łuk z kołczanem. W kartuszach na osi plakiety napisy – u góry: AMOVR DE VERTV, u dołu: SVRMVNTAN CVPIDO. W myśl idei neoplatońskiej Anteros (bóg miłości odwzajemnionej) utożsamiony został z miłością boską. Na rewersie, w medalionie, głowa mitologicznego Marsa
ukazana w profilu zwróconym w lewo, opatrzona podpisem: MARS. Scena wykonana została zapewne wg ryciny zamieszczonej we francuskich edycjach dzieła Andrei Alciato Emblematum liber, przygotowanych przez Guillaume’a Roville’a z Lyonu (1548), gdzie dodatkowo wizerunek opatrzony został inskrypcją. Prawdopodobnym twórcą drzeworytów był Pierre Vase (Eskrich). Talerzyk tworzy parę z naczyniem dekorowanym na rewersie wizerunkiem bogini Wenus w profilu zwróconym w prawo (Wil.211).

Talerzyk był pokazywany warszawskiej publiczności podczas Wystawy starożytności i przedmiotów sztuki w 1856 r. w pałacu hr. Augustostwa Potockich przy Krakowskim Przedmieściu 32 (dziś: Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego). Opisano go w katalogu tej wystawy pod pozycją 791/4

Joanna Paprocka Gajek