Krabon

Pomorscy rybacy zajmowali się nie tylko połowem ryb, polowali również na inne zwierzęta zamieszkujące akweny słodkowodne i Morze Bałtyckie. Używali do tego celu specjalnie przystosowanych narzędzi. Przykładem jednego z nich jest bezskrzydłowy włoczek służący do chwytania krabów, używanych następnie jako przynęta, noszący nazwę „krabon”. W zależności od regionu narzędzie to określano również jako krabnik, krabuncznik, krabunszcz, krabecz lub krabownik. Jest to rodzaj siatki o niewielkich oczkach, rozpiętej na łukowano wygiętej drewnianej ramie. Z przodu do ramy przywiązane są trzy sznury, za pomocą których brodzący w płytkiej wodzie rybak ciągnął narzędzie po dnie, zagarniając zwierzęta do środka. Podobnych do krabona, ale mniejszych włoczków, nazywanych kidadłami, używano do połowu krewetek. W zbiorach rybackich Działu Etnografii Pomorza Muzeum Narodowego w Szczecinie znajdują się trzy krabony. Prezentowany pochodzi z 1. połowy XX wieku.

Agnieszka Słowińska