Miecz dwusieczny

Żelazny miecz obosieczny – o dwóch krawędziach tnących – był elementem wyposażenia grobu popielnicowego obsypanego resztkami stosu kremacyjnego. Pierwotnie był dłuższy, został jednak celowo skrócony, a jego sztych uformowano następnie tak, aby przypominał krótsze rzymskie miecze typu gladius. Jest to rzadko spotykany przypadek przerabiania starszej broni. Poza mieczem w grobie  znaleziono zapinkę z brązu z charakterystycznym plastycznym żeberkiem, tzw. grzebykiem ponad sprężynką, żelazny grot oszczepu, sprzączkę do pasa z brązu, okucie brzegu tarczy, szpilę z kości oraz fragmenty nieokreślonych przedmiotów z brązu. Elementem datującym cały grób na II/III wiek jest zapinka. Jest to bardzo zróżnicowana konstrukcyjnie kategoria ozdób. Zapinki dzielą się na szereg wariantów ze względu na ukształtowanie poszczególnych elementów – kabłąka, sprężynki i stopki. Znaczenie ma nieraz zdobnictwo, chociażby obecność grzebyka. Cmentarzysko w Czelinie odkryto przypadkowo w 2004 roku. Od wielu lat jest ono badane przez archeologów z Muzeum Narodowego w Szczecinie. Do tej pory odkryto około 200 różnego rodzaju obiektów, przeważnie grobów ciałopalnych z okresu wpływów rzymskich datowanych na I–III wiek i wyposażonych w ozdoby, elementy stroju i uzbrojenie. Obecność broni w grobach odróżnia kulturowo dolne Nadodorze od pozostałej części Pomorza, gdzie nie praktykowano tej formy obrzędowości.

Bartłomiej Rogalski