Chustka "szalinówka"
1925 — 1935
Muzeum Narodowe w Lublinie
Jest częścią kolekcji: Rzemiosło ludowe Lubelszczyzny (XIX/XX wieku)
Chusta szalinówka to charakterystyczne nakrycie głowy noszone do stroju kobiecego świątecznego od drugiej połowy XIX wieku. Nabywano je na targach, jarmarkach czy w miejskich sklepach.
Jest to produkt fabryczny o wymiarach 85 na 87 cm, pochodzi z miejscowości Kwasówka w powiecie radzyńskim. Wykonano ją z czerwonej wełny we wzór kwiatowy i obszyto czerwonymi frędzlami. Bordiurę tworzą drobne i większe kwiaty w kolorze czerwonym, niebieskim, żółtym oraz z cieniowanych czerwono-różowych róż z pękami zielonych gałązek. W środku tła są pojedyncze większe róże i kilkanaście drobnych. Chustę przed założeniem kobieta składała na pół, tak aby powstał trójkąt. Dwa rogi służyły do związywania, a trzeci – środkowy – opadał na plecy. W zależności od przyjętych zwyczajów w danym regionie chusty były różnie wiązane – pod brodą, z tyłu na potylicy oraz nad czołem. Często też nakładano chusty na czepce, których widoczny był tylko niewielki fragment.
Odgrywały one ważną rolę w obrzędzie weselnym. Chustę nakładała starościna pannie młodej w obecności wszystkich gości podczas oczepin. Ten gest był znakiem zmiany, jaka dokonała się w życiu młodej kobiety podczas tego obrzędu. Od tej pory nie mogła wychodzić z domu bez chusty na głowie, po której rozpoznawano jej stan cywilny.
Zamożne kobiety starały się posiadać kilka chust, które różniły się kolorem i wzorami. Dopasowywały je do koloru stroju i sytuacji. Współcześnie ten rodzaj chust noszą głównie starsze kobiety na co dzień oraz członkinie zespołów folklorystycznych podczas występów scenicznych.
Autor / wytwórca
Rodzaj obiektu
strój ludowy, chustka
Technika
wyrób fabryczny
Miejsce powstania / znalezienia
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
1925 — 1935
Muzeum Narodowe w Lublinie
1801 — 1900
Muzeum Narodowe w Lublinie
Muzeum Narodowe w Lublinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna