Spódnica "kratówka"

Spódnica z materiału lniano-wełnianego, do stroju świątecznego, uszyta na maszynie do szycia przez Helenę Skwarek, pochodzi z miejscowości Kije, w powiecie łukowskim. Została wykonana przed I wojną światową. Jest długa (76 cm), sięgała prawie do kostek. To tak zwana spódnica z ogonem, w kolorze bordowym z trzema czarnymi taśmami naszytymi w dolnej części. Był to bardzo popularny i powszechnie noszony na prawie całej Lubelszczyźnie typ odzieży damskiej. Szyto je z trapezoidalnych klinów, których mogło być 4, 6 lub 8. Miały nieco dłuższy, bardziej marszczony w pasie tył, stąd ich nazwa. Przód był gładki i miał z boku ukrytą kieszeń, a z drugiej strony rozcięcie zapinane na jedną haftkę. Tę część zakrywano fartuchem, dlatego nie była marszczona w pasie i nie umieszczano tam ozdobnych taśm, bo nie było ich widać; pozwalało to na zaoszczędzenie materiału i pasmanterii. Spódnica dołem, od wewnątrz, była wzmacniana taśmą z materiału w kratkę, aby się nie strzępiła. Ten typ spódnicy wywodzi się z mody miejskiej i można przyjąć, że był zwiastunem zmian, jakie nastąpiły w okresie międzywojennym w sposobie ubierania się kobiet wiejskich. W początkowym okresie nosiły je przede wszystkim panienki, które miały częstszy kontakt z miastem i, nie chcąc się wyróżniać, starały się nadążać za panującą tam modą.