Solid Walentyniana III

Złoty solid cesarza rzymskiego Walentyniana III (lata panowania 425–455) z miejscowości Karsibór należy do rozproszonego skarbu odkrywanego stopniowo na zachodnim brzegu Świny w okresie kilkudziesięciu lat, najczęściej podczas prac rolnych. Pierwsze monety znalezione zostały w 1864 roku. W skarbie zarejestrowano co najmniej 30 solidów, ale można założyć, że pierwotnie było ich o wiele więcej. Los wszystkich odnalezionych monet nie jest znany. Kilkanaście egzemplarzy trafiło do muzeum w Szczecinie, a kilka do zbiorów prywatnych. Wśród nich najstarszym jest solid Honoriusza wybity w Mediolanie w latach 395–423, najmłodszym naśladownictwo barbarzyńskie Anastazjusza I, datowane na początek VI wieku. W skarbie znajdowały się ponadto solidy Teodozjusza II, Marcjana, Leona I, Zenona, Anastazjusza I oraz naśladownictwo Honoriusza i zapewne ostrogockie Walentyniana III. Obecnie z całego depozytu zachowało się osiem monet. Solid jest zapewne ostrogockim naśladownictwem wybitym w Rawennie. Na awersie widnieje popiersie cesarza w diademie i udrapowanej szacie, zwrócone twarzą w prawą stronę. Napis wokół jest nieczytelny. Na rewersie znajduje się postać cesarza stojąca przodem, z krzyżem w prawej ręce i wyobrażeniem Victorii w lewej. Prawa stopa spoczywa na postaci węża z ludzką głową. Po obu stronach postaci cesarza znajdują się starte litery R i V, a pod stopami napis COMOB. W otoku monety figuruje napis VICTORIA AUGGG. Skarby solidów z V wieku odkrywane są głównie na Pomorzu, posługiwano się nimi w handlu bałtyckim.

Monika Witek