![MNS/M/1140 Barograf okrętowy - ujęcie z przodu; Barometr w czarnej, ebonitowej obudowie, oszklonej. Osłona przymocowana do obudowy dwoma zawiasami, zamykana na zamek zatrzaskowy. Na górnej powierzchni osłony łukowaty uchwyt do zawieszenia na haku w kabinie. W środku obudowy na metalowej podstawie, przykręconej do obudowy 4 wkrętami, znajduje się system 5 puszek Vidiego oraz system dźwigni (przekładni) przenoszących deformację elementu pomiarowego na wskazówkę zakończoną pisakiem. Pisak przylega do bębna napędzanego mechanizmem zegarowym, który obraca się ruchem jednostajnym. Na bębnie znajduje się pas papieru, barogram z nadrukiem skali czasowej (fragmenty łuku w cyklu 24godz./na dzień -linia co 2 godz.) i ciśnienia (linie poziome co 10 hPa). Barogram jest wyskalowany w zakresie od 950 do 1050 hPa.](/brepo/panel_repo/2024/01/30/0nvggg/contain-360-1000-max-mns-m-1140-diga5941-m.jpg)
Barograf ŁM-1M
1968
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jest częścią kolekcji: Wyposażenie jednostek pływających
Przyrządy do mierzenia ciśnienia były znane już w XVII w. za sprawą Evangelisty Torricelli'ego (1608–1647), włoskiego matematyka i fizyka, sekretarza Galileusza, który przeprowadził eksperyment stojący u podstaw konstrukcji barometru cieczowego. Jednak pierwsze efektywnie działające urządzenie umożliwiające rejestrację wskazań barometru wynalazł dopiero w latach 60. XVIII w. Alexander Cumming (1733–1814), szkocki zegarmistrz i wynalazca. Barografy konstruowane według jego zasady działania, to barometry, wykorzystujące aneroidy, czujniki ciśnienia, których zasadniczą częścią jest puszka membranowa, nazywana też puszką Vidiego. Odkształcenia spowodowane zmianami ciśnienia w jej wnętrzu w przypadku barometrów przenoszone są na wskazówkę, a w przypadku barografów, poprzez mechanizm dźwigni zaopatrzonej na końcu w pisak lub pióro wynik pomiaru ciśnienia zapisywany jest na barogramie, papierowej taśmie z podziałką czasową. Barogram umieszczony jest na obrotowym bębnie, poruszającym się zgodnie z ruchem wskazówek zegara. W zależności od konstrukcji urządzenia, a w niektórych modelach preferencji użytkownika, bęben wykonuje jeden obrót na dobę, tydzień lub miesiąc.
Barografy morskie używane na statkach często wykorzystywały też zjawisko tłumienia drgań do niwelowania zakłóceń zapisu wywołanych przez ciągły ruch statku na falach. Służyło do tego tłumienie olejowe mechanizmu zapisującego lub proste sprężynowe nóżki wspierające podstawę urządzenia.
Znajdujący się w zbiorach Muzeum Narodowego w Szczecinie barograf wyprodukowany został przez VEB Feingerätebau Drebach. Przedsiębiorstwo założył Kurt Fischer w 1945 r. w miejscowości Drebach, w saksońskich Rudawach. W okresie Niemieckiej Republiki Demokratycznej zostało upaństwowione i dopiero po 1990 r. zreprywatyzowane wróciło do rodziny Fischer. Specjalizuje się w produkcji wysokiej jakości przyrządów do pomiaru pogody i klimatu zarówno na lądzie jak i na morzu. Instrumentami pomiarowymi tej wytwórni wykorzystywanymi na statkach są barometry, zegary okrętowe, chronometry i stacje pogodowe. Do dziś większość produkcji wykonywana jest ręcznie, dzięki czemu firma słynie z najwyższej jakość produktów.
Leszek Kocela
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 16.5 cm, szerokość: 15 cm
Rodzaj obiektu
barometr
Technika
produkcja seryjna
Tworzywo / materiał
metal, pleksi
Pochodzenie / sposób pozyskania
przekaz
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Narodowe Szczecin
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
1968
Muzeum Narodowe w Szczecinie
1600 — 1650
Muzeum Narodowe w Szczecinie
1983-02-28
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Okręgowe w Toruniu
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna