Tłok pieczętny

Zgłębiając historię rzemiosła pomorskiego można łatwo zauważyć, że niektóre cechy z różnych względów były bardziej uprzywilejowane niż inne. Wynikało to z ich znaczenia dla lokalnej gospodarki, zamożności członków oraz liczebności. Bez wątpienia wyjątkową estymą cieszył się cech rzeźników. Rzeźnictwo było bardzo specyficzną profesją. Przede wszystkim wymagało od pracownika siły fizycznej. Inne prace w jatce, jak zdzieranie skóry czy porcjowanie mięsa także wymagało dużego nakładu siły. Rzeźnicy, jako ludzie wprawnie posługujący się toporami i długimi rzeźnickimi nożami byli bardzo cenieni także podczas konfliktów zbrojnych, a zwłaszcza oblężeń miast, gdzie każdy cech miał przydzielony do obrony odcinek murów. Pieczęcie cechowe korporacji rzeźników są bardzo specyficzne, ponieważ z jednej strony ukazują budzące grozę narzędzia związane z tym zawodem, z drugiej zaś zawierają elementy nobilitujące tę profesję – koronę, wieńce czy kwiaty. Nie inaczej postąpiono podczas projektowania pieczęci cechu rzeźników z Gardźca nad Odrą. Na tle skrzyżowanych toporów położono łeb wołu pomiędzy gwiazdkami. Powyżej umieszczono koronę. Godło ujęto w wieniec z gałęzi palmowych.

Mieszko Pawłowski