Miech jednokomorowy

Słowo miech jest starą słowiańską nazwą dla skórzanego worka. Miechy służyły do wtłaczania do paleniska powietrza, co dostarczało tlen i tym samym przyspieszało rozniecanie ognia. Wyrobem tych urządzeń, zajmowało się, dzisiaj będące już rzemiosłem wymierającym, miechownictwo. Zasada działania miechów była prosta – za pomocą ręcznie wprawianych w ruch ramion, przez znajdujący się w miechu otwór, wtłaczano do środka powietrze, które następnie wypychane było strumieniem, w stronę paleniska, przez znajdującą się na końcu urządzenia metalową dyszę.

Prezentowany, jednokomorowy, niewielki miech z pierwszej połowy XX w. wykonany został z ręcznie wyprawionej skóry. Ma typową formę elastycznego woreczka mocowanego za pomocą nitów do drewnianej obudowy.

Dawniej różnej wielkości miechy znajdowały zastosowanie w kuźniach, gdzie ważne było szybkie rozniecenie ognia i uzyskanie odpowiedniej temperatury paleniska lub pieca. Współcześnie do rozniecania ognia w paleniskach kowalskich używa się wentylatorów elektrycznych. Miechy podobne do prezentowanego w dalszym ciągu się produkuje i wykorzystuje do rozpalania ognia w domowych piecach, kominkach czy na grillach.

Agnieszka Słowińska