Naszyjnik

Wśród Dogonów naszyjniki noszą kobiety i mężczyźni. Prezentowany okaz jest przykładem rzadkiego naszyjnika kobiecego, starego typu, który Dogonowie nazywają Arandugo. Jego paciorki wykonano z bardzo kruchego szkła, którego nie wytwarzają. Według badaczy, którzy wzięli udział w Studenckiej Ekspedycji Etnograficznej „Afryka 76–77”, dzięki której naszyjnik znalazł się w zbiorach Muzeum Narodowego w Szczecinie, wisiorek mógł być wytworem miejscowym, wykonanym przez dogońskiego kowala, natomiast szkło mogło być pochodzenia europejskiego.

Wisiorek w kształcie podłużnego dzwonu został odlany z brązu metodą na wosk tracony. Jest to metoda odlewnicza polegająca na wykonaniu woskowego prototypu wyrobu, który oblepia się gliną i wypala w piecu. Do pustej formy, którą umieszcza się w glinianej miseczce wprowadza się metal. Wszystko wkłada się po raz kolejny do pieca. Po całkowitym rozpuszczeniu brązu i odpowiednim nagrzaniu formy kowal bierze ją w szczypce i odwraca, aby płynny metal dokładnie wypełnił miejsce wytopionego wosku. Po ostygnięciu glina jest rozbijana, a gotowy produkt czyszczony pilnikiem.

Katarzyna Findlik-Gawron