Portret Ireny z Silbermintzów Kramsztykowej

Irena z Silbermintzów Kramsztykowa (1898–1980) była żoną Andrzeja Kramsztyka (1895–1969), warszawskiego adwokata oraz stryjecznego brata artysty. Roman Kramsztyk, który zasłynął jako portrecista pięknych kobiet, mieszkał na stałe w Paryżu, jednak corocznie przyjeżdżał do Warszawy. Zatrzymywał się wtedy w mieszkaniu swojej matki, Heleny z Fajansów Kramsztykowej przy ul. Boduena 4. W kamienicy naprzeciwko, pod numerem 3 mieszkali Irena i Andrzej Kramsztykowie z córką Joanną. W tej bliskiej zażyłości powstały portrety Ireny i Joasi. W rysowanym sangwiną „Portrecie Ireny z Silbermintzów Kramsztykowej” widać upodobanie malarza do idealizacji i dekoracyjności. Aby podkreślić subtelną urodę modelki artysta użył giętkiej, falującej kreski i delikatnego światłocienia.

Ten portret, podobnie jak znajdujące się w kolekcji Muzeum POLIN wizerunki Joanny Kramsztykówny (MPOLIN-M165, MPOLIN-M167) są darem Janusza i Krzysztofa Prochasków, wnuków Ireny i Andrzeja, synów Joanny Kramsztykówny (po mężu Prochaski), a stanowią wyjątkowe uzupełnienie fascynującej kolekcji rodziny Kramsztyków w zbiorach Muzeum POLIN. Dodatkiem do tej kolekcji są pamiątki związane z bratem Ireny, Nikodemem Silbermintzem [Zylbermincem] z czasów jego służby w Armii Polskiej na Wschodzie w czasie II wojny światowej.

Renata Piątkowska