Medal za Udział w Walkach o Berlin

Dla uczczenia zwycięstwa nad niemieckim faszyzmem oraz wkładu Wojska Polskiego w zdobycie Berlina w 1945 roku, Sejm ustawą z dnia 21 kwietnia 1966 roku ustanowił medal „Za udział w walkach o Berlin”. Miał stanowić wyraz uznania dla żołnierzy 1 Warszawskiej Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki, 2 Pomorskiej Brygady Artylerii Haubic, 1 Samodzielnej Brygady Moździerzy, 6 Warszawskiego Batalionu Pontonowo-Mostowego i Samodzielnego Batalionu Szturmowego, uczestniczących w walkach o zdobycie Berlina w maju 1945. Odznaczenie to dotyczyło również żołnierzy innych jednostek Wojska Polskiego, które swoim działaniem wspierały szturm na Berlin.

Medal nadawany był jednorazowo i miał charakter pamiątkowy. Po raz pierwszy wręczany był w czasie obchodów Tysiąclecia Państwa Polskiego w 1966 roku. Projektantem medalu był Wacław Kowalik (1913–1983) – rzeźbiarz i medalier, współpracownik Mennicy Państwowej, dla której stworzył ponad sto wzorów medalierskich, plakiet oraz projektów monet. Zastosowana ikonografia, jak pionowa gałązka lauru na rewersie, nawiązuje do antycznej symboliki honorowania zwycięzców. Awers, na którym widnieje wizerunek ustanowionego już w 1943 roku przez dowództwo Gwardii Ludowej Orderu Krzyża Grunwaldu, w bezpośredni jednak sposób wskazuje na komunistyczny charakter tego odznaczenia. 

Podobnie jak w przypadku większości orderów i odznaczeń wojennych, z dniem 23 grudnia 1992 roku nadawanie Medalu „Za udział w walkach o Berlin” uznano za zakończone.

Anna Lew-Machniak