Odznaka Grunwaldzka

Odznaka Grunwaldzka to odznaczenie ustanowione rozkazem Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego z dnia 22 lipca 1945 dla upamiętnienia walki narodu polskiego z niemieckim najeźdźcą w latach 1939-1945. Symboliką nawiązujące do tradycji zwycięskiej bitwy pod Grunwaldem w 1410 roku.

Przyznawana była osobom, które brały czynny udział w walkach z Niemcami w szeregach Wojska Polskiego podczas kampanii 1939 roku i Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, w partyzantce w kraju bądź też radzieckiej i jugosłowiańskiej, a także francuskim ruchu oporu. Kwalifikowali się także żołnierze Ludowego Wojska Polskiego oraz wszystkie osoby, które do dnia zakończenia wojny nieskazitelną służbą w oddziałach wspomagających jednostki walczące, przyczyniły się do zwycięstwa. Prawo do uzyskania odznaki przysługiwało również żołnierzom polskim, którzy walczyli w szeregach armii sojuszniczych.

Projektantem medalu był Marian Spychalski (1906–1980), ówczesny szef Sztabu Głównego Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego – późniejszy marszałek Polski, przewodniczący Rady Państwa, minister obrony narodowej PRL.

Prezentowana odznaka należała do Jana Dziełakowskiego (?–1973), pioniera Szczecina, który przybył do miasta w 1946 roku. Do zbiorów Muzeum Historii Szczecina przekazał ją w 1996 roku syn odznaczonego, Władysław Dziełakowski (1938–2013).

Anna Lew-Machniak