Postać kobiety z dziećmi

Narodziny bliźniąt u ludów afrykańskich zawsze wywoływało wielkie poruszenie. U niektórych wydarzenie to było błogosławieństwem nie tylko dla rodziny, ale również całej wspólnoty lokalnej, nadzieją na obfite zbiory. Inne ludy traktowały pojawienie się dwojaczków jako naruszenie ładu boskiego, świadectwo zezwierzęcenia człowieka, realne zagrożenie dla całej społeczności.

U Dogonów przyjście na świat bliźniąt (w języku dogo-so – ginne, ginene) jest dobrym znakiem, który przypomina o czasach mitycznych, w których wszystkie istoty rodziły się w parach. Jest też ważnym wydarzeniem dla całej społeczności. Matkę i jej dzieci, zaraz po narodzinach odwiedzają wszyscy sąsiedzi, przynosząc prezenty. W trakcie tych uroczystości trwających trzy dni, lokalny gogon (griot) przy akompaniamencie bębna przypomina historię Dogonów, historię rodziny, w której nastąpiło radosne zdarzenie i wymienia wszystkie urodzone w niej bliźnięta. Ponieważ dwojaczki rodzą się zazwyczaj w słabszej kondycji fizycznej, zaraz po ich przyjściu na świat ojciec zamawia dla nich skórzane amulety moru z naszytymi 8 muszelkami kauri (ósemka jest liczbą bliźniaków), które zawiesza dzieciom na szyjach.

Bliźnięta to znak pomyślności, ale kobiety i mężczyźni znają i stosują różne środki, aby zabezpieczyć się przed ciążą bliźniaczą. Mężczyźni na przykład unikają spożywania mięsa zwierząt złożonych w ofierze na naczyniach ginne bundo – specjalnych naczyniach dla bliźniąt. Za tą postawą kryją się względy praktyczne. Dwoje dzieci to podwójny obowiązek i większy koszt związany z utrzymaniem i wychowaniem. Obawiają się też utraty dzieci, bowiem bliźnięta umierają w wieku niemowlęcym dużo częściej niż dzieci z pojedynczych ciąż.

Ewa Prądzyńska