![MNS/E/372 szafka - sekretarzyk - Ujęcie z przodu; Prostopadłościan o konstrukcji skrzyniowej, wsparty na czterech prostych nóżkach , od góry zamknięty prostym gzymsem. Front podzielony na pięć części: najwyżej wąska szuflada z dwoma uchwytami w postaci toczonych gałek, poniżej płycinowe drzwi otwierane poziomo ( tworzą blat), zamykanie na zamek. Wewnątrz półki i szuflady : duża środkowa i dwie boczne, małe. Najniżej trzy szuflady: wąska, a pod nią dwie szersze. całość malowana na ciemny granat. Dekoracja motywami florystycznymi w kolorach: pomarańczowym, zielonym i białym. Na ścianach bocznych po dwa tulipany z wijącymi gałązkami. Na licu każdy element zdobiony kwiatami układającymi się w różne wzory. Na górnej szufladzie centralnie w rozecie upieszczono datę](/brepo/panel_repo/2022/04/07/wl3tiv/contain-360-1000-max-mns-e-372-dscf1318-ppp.jpg)
Szafka - sekretarzyk
początek XX wieku
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jest częścią kolekcji: Pyrzycka kultura ludowa
Stół obecnie jest jednym z podstawowych mebli wyposażenia wnętrza mieszkalnego. Jednakże w nie tak dawnej tradycji ludowej używany był tylko w sytuacjach niecodziennych: spożywano przy nim uroczyste posiłki w czasie świąt dorocznych (np. wieczerzy wigilijnej) i rodzinnych (np. wesela), sadzano przy nim wyjątkowych gości (np. księdza chodzącego po kolędzie, lekarza). Na co dzień stał w eksponowanym miejscu izby, często pełniąc funkcję domowego ołtarzyka. Nie wolno było na nim siadać, ani kłaść rzeczy pospolitych, takich jak czapka, fajka, fartuch. Pełnił też ważną rolę w obrzędzie weselnym. W 2. połowie XIX wieku na Pomorzu i w Wielkopolsce, a na niektórych terenach Polski dopiero w okresie międzywojennym, zaczął służyć do codziennego spożywania posiłków.
Niewielki stół (90 × 54 cm) to wyrób stolarski, rzemieślniczy, z 2. połowy XIX wieku. Ma prostą konstrukcję nawiązującą, jak wiele mebli ludowych, do wzorów gotyckich. Prostokątny blat wsparty jest na dwóch wspornikach w kształcie odwróconej litery „T” połączonych w połowie ich wysokości poprzeczką mocowaną klinami. Stół jest w całości pomalowany na granatowo, a blat i deska łącząca nogi są dekorowane malaturą w kwiaty w kolorach żółtym, zielonym, czerwonym i białym. Blat zdobi stylizowany wazon (symbolizujący pośrednio serce, siedlisko uczuć i sił witalnych) z kwiatami tulipanów, stokrotek/margerytek i tzw. dzwonków. Deskę zdobi motyw tulipanów – kwiatów zapewniających pomnażanie majątku i bogactwa. Stół ten stał w pyrzyckim dostatnim domu i z całą pewnością nie służył codziennym czynnościom, a funkcjom reprezentacyjnym, na co wskazuje bogata malatura.
Iwona Karwowska
Inne nazwy
NAZWA_MIEJSCOWA: nieznana
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 76 cm, szerokość: 54 cm
Rodzaj obiektu
mebel
Technika
malarska, stolarska
Tworzywo / materiał
farby, drewno sosnowe
Pochodzenie / sposób pozyskania
zbiory Landesmuseum Stettin
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
początek XX wieku
Muzeum Narodowe w Szczecinie
połowa XIX wieku
Muzeum Narodowe w Szczecinie
2. połowa XIX wieku
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Okręgowe w Toruniu
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna