Buty "oficerki"

Czarne skórzane buty męskie noszono do stroju świątecznego. Zostały wykonane przez szewca, były kupione w Nałęczowie, noszono je do 1976 roku. Są wysokie, składają się z podeszwy, obcasa, i trzech płatów skóry wierzchniej. Dwa z nich tworzą cholewę, trzeci przyszwę. Cholewa jest łączona z przyszwą na przegięciu nogi za pośrednictwem szwu. Noski są zaokrąglone. Skórzana podeszwa składa się z trzech warstw, a obcas z siedmiu, są połączone drewnianymi kołeczkami. Buty tego typu wykonywano tylko w trzech rozmiarach, najczęściej kupowano większe, co umożliwiało docieplenie ich w zimie słomą. Nogę wkładaną do środka najpierw okręcano onucą, czyli prostokątnym kawałkiem tkaniny, a później dokładano słomy.

Zakup obuwia dla mieszkańców wsi był dużym wydatkiem, dlatego buty bardzo szanowano. Zakładano je tylko z okazji ważnych wydarzeń, kiedy mężczyzna chciał się dobrze prezentować. Do ich zdejmowania używano specjalnego urządzenia drewnianego, nazywanego pieskiem. Była to prostokątna deska, która z jednej strony miała wycięty półkolisty otwór, w którym blokowano piętę buta, a drugą nogą pootrzymywano deskę – w ten sposób wyciągano nogę ze środka. Obuwie było czyszczone przed każdym użyciem płócienną szmatką maczaną w sadzy wymieszanej z tłuszczem. W ten sposób zachowywało kolor i połysk.