Bryczka Wolantowa

BRYCZKA WOLANTOWA to pojazd z kolekcji blisko 100 pojazdów konnych zgromadzonej przez muzeum w Łańcucie i wciąż otwartej. Należą do niej pojazdy zaprzęgowe od galowych do wiejskich, od osiemnasto - do dwudziestowiecznych. Pochodzą one przede wszystkim z zakupów muzealnych; tylko nieliczne zostały podarowane. W większości przeszły, należąc już do kolekcji muzealnej, generalną konserwację lub remont. Bryczka wolantowa została wyprodukowana w Fabryce powozów Stefana Przewoskiego w Starogardzie Gdańskim i jest jedynym zachowanym pojazdem z tej fabryki. Do muzeum zakupiony został w 1983 roku i w tym samym roku przeszedł generalny remont w warsztacie powoźniczym Bogajewiczów w Pniewach. Jest rodzajem eleganckiej, wygodnej, luksusowej resorowanej spacerowej bryki z dwuosobowym siedzeniem głównym z pełnymi drewnianymi, tapicerowanymi bocznymi i tylnym oparciem oraz z dodatkową rozkładaną ławeczką dla jednej młodej osoby lub dziecka, tyłem do kierunku jazdy i z przodu z dwuosobowym skrzynkowym kozłem. Podnóżek nadwozia jest płaski. Kozioł jest skrzyniowy z klinowym materacem, po bokach z uchwytami na latarnie. Fordekiel, czyli przedni błotnik, jest prosty, boczne wachlarze gięte, pośrodku przerwane, połączone żelaznym, wiszącym na długim wysięgniku stopniem. Części drewniane i metalowe są lakierowane.

Aldona Cholewianka-Kruszyńska