![MNS/CDP/74 ryngraf z Matką Boską Ostrobramską - ujęcie z przodu; Ryngraf w formie tarczy z reliefowym wizerunkiem Matki Boskiej Ostrobramskiej. Za Matką Boską widoczny jest orzeł w koronie – głowa, skrzydła, ogon i szpony. Pomiędzy prawymi szponami a ogonem inicjały twórcy.
W górnej części, na ukośnych bokach tarczy dwa dolutowane oczka umożliwiające zawieszenie ryngrafu na łańcuszku. Łańcuszek wykonano z innego metalu, a jedno z ogniw, łączące łańcuszek z prawym oczkiem ryngrafu, dosztukowano z miedzianego drutu.](/brepo/panel_repo/2024/03/30/84inze/contain-360-1000-max-mns-cdp-74-diga5544-m.jpg)
Ryngraf z Matką Boską Ostrobramską
1936
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jest częścią kolekcji: Życie codzienne w PRL
Prezentowane urządzenie sygnalizacyjne stanowiło element systemu ochrony granic Polskiej Republiki Ludowej. Składa się z dwóch metalowych słupów, w których montowano czujniki na podczerwień. Przerwanie promienia uruchamiało alarm w strażnicach Wojsk Ochrony Pogranicza – formacji wojskowej istniejącej w latach 1945–1990.
Podobnie jak w przypadku innych krajów demokracji ludowej Granice PRL były silnie strzeżone: otoczone wieżami strażniczymi, płotami z drutu kolczastego oraz zasiekami, między którymi biegły pasy zaoranej ziemi, a żołnierze WOP-u mieli też do dyspozycji psy tropiące. Miało to utrudnić przekraczanie granic nielegalnie lub ułatwić służbom kontrolowanie ilości podejmowanych prób, czy chwytanie tych, którzy starali się wydostać z kraju. Niezwykle pomocne okazały się systemowe urządzenia sygnalizacyjne, niewidoczne dla uciekinierów, które montowano stopniowo na różnych odcinkach granicy od 1960 roku.
W czasach PRL legalne wyjazdy za granicę dla przeciętnych obywateli były niemal nieosiągalne. Potrzebny był paszport, o który trzeba było starać się przy każdym wyjeździe i oddawać zaraz po powrocie, by móc odzyskać dowód osobisty zatrzymywany w urzędzie na czas wyjazdu. Wydanie dokumentu często było związane z wyrażeniem zgody na współpracę ze Służbą Bezpieczeństwa, wywiadem gospodarczym lub wojskowym. Przed rokiem 1990 Polacy często próbowali nielegalnie przekroczyć granicę w pogoni za lepszym życiem. Do końca lat 60. XX wieku zatrzymano około 60 tysięcy osób podczas próby ucieczki z Polski.
Peerelowski system ochrony granic zaczęto demontować wraz z końcem okresu komunistycznego. Systemowe Urządzenie Sygnalizacyjne znajdujące się w zbiorach Centrum Dialogu Przełomy, Oddziale Muzeum Narodowego w Szczecinie pochodzi z odcinka granicy Świnoujście-Ahlbeck, gdzie tego rodzaju aparatura funkcjonowała najdłużej, bo jeszcze do początków XXI wieku.
Agnieszka Kuchcińska-Kurcz
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 106 cm, szerokość: 35 cm
Rodzaj obiektu
urządzenie sygnalizacyjne
Technika
montaż przemysłowy, produkcja fabryczna
Tworzywo / materiał
metal, szkło bezbarwne
Pochodzenie / sposób pozyskania
darowizna
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
1936
Muzeum Narodowe w Szczecinie
1935
Muzeum Narodowe w Szczecinie
1980
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna