![mns/h/650 srebrna łopatka o kształcie zbliżonym do tasaka - Ujęcie z przodu; Srebrna łopatka - nóż do ryb o kształcie zbliżonym do tasaka (jedna strona obła, druga wycięta w kształcie nierównobocznego trójkąta) z centralnie umieszczonym trzonkiem. Wzdłuż brzegu powyżej ornamentu zdobiącego uchwyt trzonka pas ażurowego i grawerowanego ornamentu w formie listków, od wewnetrznej strony wzbogaconego rzędem drobnych, potrójnych, wypukłych listków. Pośrodku na delikatnie fakturowanym tle repusowana kompozycja złożona z akcesoriów i narzędzi ogrodniczych (grabie, konewka, łopata, kapelusz z kokardą) ułożonych wśród roślin (kłosy zbóż, gałązki winnej latorośli, gałązki z liśćmi i kwiatami) w wydłużony bukiet wstawiony do umieszczonego poniżej koszyka z kwiatami. Pod nim bukiet o wąskich, wydłużonych kwiatach z trzema symetrycznie rozłożonymi kwiatami. W dolnej części łopatki o ostro wyciętych narożnikach bogata, silnie grawerowana i repusowana dekoracja tworząca wypukły, owalny zwój liści, kwiatów i owoców, których skraj wtopiony jest w trzonek uchwytu. Dolna część uchwytu dolutowana rączka z półwałkowym cięciem w górnej części, głęboko trybowanym profilem po bokach i sercowym zakończeniem wewnętrznego profilowania od dołu.](/brepo/panel_repo/2022/04/07/jxm4qn/contain-360-1000-max-mns-h-650-arek5675-ppp.jpg)
Łopatka do ryb
1850 — 1870
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jest częścią kolekcji: Wyroby rzemiosła i przemysłu szczecińskiego
Puzderko zostało wykonane przez gdańskiego rzemieślnika Zachariasa Kramera, od 1711 roku widniejącego w szczecińskich księgach miejskich. Historia złotnictwa jako części rzemiosła artystycznego zajmującego się wytwarzaniem wyrobów ze złota, platyny, srebra, stopów metali i kamieni szlachetnych, sięga odległych czasów. Wysoki poziom osiągnęło zwłaszcza w starożytnej Grecji, Rzymie oraz Bizancjum. Złotnictwo obejmowało wówczas przede wszystkim wyrób insygniów władców (korony, diademy), przedmiotów ozdobnych (szkatułki, figurki, puzderka, zastawy stołowe), a także różnego rodzaju klejnotów (naszyjniki, klamry, pierścienie, kolczyki). W średniowieczu rozwijało się początkowo w klasztorach oraz na dworach panujących. W XIII stuleciu w Europie Zachodniej działalność złotników została ujęta w ramy organizacji cechowych. Wówczas też wprowadzono obowiązek oznaczania wyrobów merkiem danego mistrza lub warsztatu. W okresie nowożytnym najważniejszymi ośrodkami złotnictwa były Wenecja, Rzym, Augsburg, Paryż oraz Norymberga. Szczególny rozkwit tej gałęzi rzemiosła artystycznego nastąpił wraz z przemianami technologicznymi na przełomie XIX/XX stulecia.
Anna Lew-Machniak
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: szerokość: 8 cm
podstawa: wysokość: 5.8 cm
Rodzaj obiektu
pojemnik
Technika
złocenie, kucie, polerowanie
Tworzywo / materiał
pozłacane, pr. 12, srebro
Pochodzenie / sposób pozyskania
zakup
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
1850 — 1870
Muzeum Narodowe w Szczecinie
1723 — 1750
Muzeum Narodowe w Szczecinie
1923 — 1945
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna