Breiter 1/2 Taler auf die Beisetzung Philipp II. | Półtalar szeroki z okazji pogrzebu księcia Filipa II

Prawdziwy rozkwit emisji okolicznościowych na Pomorzu Zachodnim nastąpił za panowania księcia szczecińskiego Filipa II (1606–1618), wielkiego mecenasa sztuki i kolekcjonera. Treści stempli odzwierciedlały nie tylko ówczesne wydarzenia i sytuację polityczną, ale również ideologię panowania (tzw. Regierungskunst). Najliczniejsze są okazy bite pośmiertnie dla uczczenia pamięci książąt i ważnych postaci z rodu Gryfitów. Wieloma interesującymi emisjami upamiętniona została śmierć księżnej Anny, drugiej żony Bogusława XIII (1616) i jego brata, księcia Jerzego III (1617). Z kolei odejście Filipa w 1618 roku upamiętnił jego następca Franciszek I, który w Szczecinie wybił serię talarów oraz ich części i wielokrotności. Pojawiły się na nich zarówno tradycyjne kompozycje, takie jak popiersie zmarłego na awersie i wielowierszowa legenda na rewersie, jak i oryginalne wyobrażenia czaszki i kosy oraz sentencje niewiązane dotąd z odejściem – kwiaty i słońce. Omawiany półtalar wybity został stemplami talara, którymi wykonano również bardzo rzadkie podwójne i poczwórne talary. Warto podkreślić, że odbitka poczwórnego talara znajduje się również w zbiorach Muzeum Narodowego w Szczecinie. Do wybicia awersu posłużył stempel talara używany wcześniej do produkcji innych rzadkich, niedatowanych okazów pamiątkowych. Były to talary ze wspiętym gryfem i tarczami herbowymi na skrzydłach, talary z owalnymi tarczami w otokowym wieńcu oraz talary z łodzią żaglową na morzu. Portret księcia nie odbiega od konwencjonalnego ujęcia profilowego, zbroja z szarfą podkreśla przymioty rycerskie Filipa II. Inicjały DS umieszczone pod ramieniem władcy wskazują na Daniela Sailera, augsburskiego złotnika i medaliera zatrudnionego w mennicy szczecińskiej do produkcji stempli. Sailer był autorem niezwykle ciekawych i różnorodnych dzieł, jednak w przypadku tej emisji trudno mówić o interesującym pomyśle.

Genowefa Horoszko