![MNS/E/654 Głowa konia - rekwizyt obrzędowy - Ujęcie z prawej strony. Głowa konia – rekwizyt obrzędowy. Wyrób własny, jednostkowy. Głowa wykonana techniką obróbki stolarskiej z dwóch kawałków drewna łączonych na czop. Przedstawiona realistycznie. Pysk długi, otwarty. Jego środek oraz nozdrza pomalowane na czerwono (obecnie jedynie pozostałości farby). Z przodu żuchwy szereg bardzo słabo widocznych namalowanych białą farbą prostych kresek (zęby?). Czarną farbą namalowane oczy i uzda. Po bokach głowy, za pomocą gwoździ, mocowane wycięte ze skóry uszy. Pomiędzy nimi oraz poniżej, na karku, przybite za pomocą małych gwoździków cienkie skórzane paski, za pomocą których mocowana jest grzywa z jasnego włosia (końskiego?). Szyja długa, prosta, w jej spodzie znajduje się otwór na kij. Całość pomalowana na biało.](/brepo/panel_repo/2022/04/07/igkw79/contain-360-1000-max-mns-e-654-dscf1002-ppp.jpg)
Głowa konia - rekwizyt obrzędowy
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jest częścią kolekcji: Kultura materialna Pomorza Zachodniego
Jeszcze w 1. połowie XX wieku w pomorskich wsiach w okresie bożonarodzeniowym i zapustnym można było spotkać wędrujące od chałupy do chałupy grupy kolędnicze. Kolędnicy składali mieszkańcom życzenia pomyślności i odgrywali obrzędowe scenki. Zwyczaj ten był bardzo stary, jego rodowodu można dopatrywać się w wierzeniach słowiańskich. W wesołych i hałaśliwych orszakach oprócz postaci ludzkich udział brały zwierzęce maszkary, z których każda miała przypisane określone znaczenie symboliczne. Jedną z nich był bocian stosunkowo rzadko spotykany w grupach kolędniczych. Odgrywający jego rolę chłopak okryty był białą płachtą, a w ręce trzymał osadzoną na długim kiju, wystruganą z drewna głowę ptaka z ruchomym, charakterystycznie klekoczącym dziobem. W wierzeniach ludowych bocianowi przypisywano ważne role. Kojarzono go z małżeństwem, macierzyństwem, płodnością i opiekuńczością. Przylot bociana zwiastował rychłe nadejście wiosny i odrodzenie się przyrody po okresie zimowej stagnacji. Jego obecność w gospodarstwie wróżyła mieszkańcom szczęście, a z zachowania przepowiadano pogodę. W zbiorach Działu Etnografii Pomorza Muzeum Narodowego w Szczecinie znajduje się jeden bocian obrzędowy. Głowa ptaka przedstawiona jest realistycznie, ma długi, pomalowany na czerwono dziób, który poruszany był za pomocą mocowanego w nim sznurka. Bocian pochodzi z 1. połowy XX wieku. Przed drugą wojną światową znajdował się w kolekcji Pommersches Landesmuseum Stettin.
Agnieszka Słowińska
Inne nazwy
maszkara
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 8 cm, szerokość: 42.5 cm
Rodzaj obiektu
rekwizyt obrzędowy
Technika
własna
Tworzywo / materiał
farba, skóra, sznurek konopny, drewno
Pochodzenie / sposób pozyskania
pozyskanie własne
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
Muzeum Narodowe w Szczecinie
1. połowa XX wieku
Muzeum Narodowe w Szczecinie
1. połowa XX wieku
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum – Zamek w Łańcucie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna