Butelka

Mleko oraz przetwory mleczne stanowią podstawę codziennej diety człowieka. Bez niego budynie, kremy do ciast i deserów, ptasie mleczka, owsianka i zupy mleczne, a także śmietany, sery czy masło nie byłyby możliwe do przygotowania. Ponadto mleko stanowi bogate źródło składników odżywczych.

Najczęstsze zastosowanie ma mleko krowie, które poddane specjalnej obróbce może przybrać formę skondensowaną lub w proszku, dzięki czemu zachowuje dłuższy termin przydatności. Umiejętność zagęszczania mleka już od XIII wieku znana była Mongołom. Co ciekawe, to właśnie Azjaci – głównie Chińczycy i Japończycy – stanowią największą grupę ludzi nie przyswajających laktozy w nim zawartej.

Rozwój technologiczny pozwalający na zwiększenie produkcji, skrócenie czasu dostarczenia do odbiorcy, zmianę nawyków żywieniowych, spowodował znaczny wzrost zapotrzebowania populacji miejskich na mleko i nabiał w 2. połowie XIX wieku w Europie, w tym i w Niemczech. Po utworzeniu w Szczecinie pod koniec XIX wieku pierwszych mleczarni, mleko zaczęto masowo dystrybuować. Do sklepów dostarczano je w dużych metalowych konwiach. Z czasem jednak bardziej popularne stały się szklane butelki – higieniczne, bardziej poręczne, ale też mniejsze opakowania powodowały szybszą konsumpcję i częstszy, regularny zakup płynnych produktów mlecznych.

Jedną z kilku butelek po mleku, zachowanych w zbiorach Muzeum Historii Szczecina, jest półlitrowa, przezroczysta butelka z napisem MARKENMILCH STETTIN i oryginalnym granatowym paskiem w dolnej części szyjki. Napis na butelce odnosi się do przedwojennej szczecińskiej hurtowni mleka. Jej właściciel, Gustav Braun, wymieniany jest w szczecińskich księgach adresowych (Stettiner Adressbuch) z okresu1938-1941, pod adresem Sternbergstrasse 16, czyli dzisiejszej ulicy Langiewicza.

Małgorzata Peszko