Lot z córkami

Pijany Lot z córkami to temat mający źródło w Starym Testamencie (Rdz 19, 30–38), będący w sztuce częścią ikonografii chrześcijańskiej. Historia biblijna, do której się odnosi, opowiada o tym, jak córki Lota po ucieczce z Sodomy do miasta Soar i kolejnej ucieczce w góry, przebywając w ukryciu w pieczarze, użyły podstępu i upiły własnego ojca, aby z nim współżyć. Ukazana przez artystę scena to moment, gdy Lot upojony winem, pogrążony we śnie, niczego nieświadomy, jest odkrywany przez jedną z córek, jednocześnie odstawiającą dzban z winem. Druga półnaga córka, nie kryjąc swej nagości, stoi w odważnej pozie, ręką poprawiając włosy, i trzyma przed sobą znikomo okrywającą ją szatę.

Początki działalności artystycznej Wydry datują się na 1921 rok, gdy pracował w Urzędzie Wojewódzkim w Lublinie i amatorsko zajmował się rysunkiem. Dwa lata później rozpoczął studia w Warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, gdzie jego nauczycielem był Tadeusz Pruszkowski; później połączyło ich także wspólne ugrupowanie artystyczne, którego Pruszkowski był jednym z założycieli – Bractwo św. Łukasza, powstałe w 1925 roku. Przyjaźnił się z poetą Józefem Czechowiczem, który od lat 30. XX wieku popularyzował twórczość Wydry, zamieszczając reprodukcje jego prac w czasopiśmie „Pion”. Dalsza współpraca z poetą znalazła wyraz w projektowaniu okładek do czasopisma „Reflektor”, periodyku grupy literackiej o tej samej nazwie.

Powstałe dzieło, jeszcze sprzed założenia Bractwa św. Łukasza, wpisuje się w późniejszą działalność Wydry, obejmującą sceny biblijne, rodzajowe, historyczne i portrety.

Klara Sadkowska