Jeleń napadnięty przez ogary

Biskwitowa grupa, jedna z pięciu z dekoracyjnej zastawy stołowej tzw. surtout de table przedstawiających sceny z polowań. Są to kopie biskwitów z Sèvres wymodelowanych przez Pierre`a Blondeau w 1752r., wzorowanych na kompozycjach Jeana-Baptiste Oudry`ego (1686 – 1755), wykonane w wytwórni porcelany Samsona w Paryżu w końcu XIXw. Grupa ta stanowiła dar księstwa Kentu dla Elżbiety Potockiej w związku z ich wizytą w Łańcucie (Wystawa biskwitów ze zbiorów Muzeum-Zamku w Łańcucie, Muzeum Narodowego w Warszawie z Oddziałem w Wilanowie, Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Narodowego w Poznaniu oraz osób prywatnych, Łańcut, 1973, s. 52-56; biskwity z Łańcuta opracowała Irena Radomska). Powyższy biskwit stanowi grupę centralną (największą) w zastawie z realistycznie ujętymi scenami z polowań. Pośrodku kompozycji ukazany jest jeleń o zwróconej w lewo głowie skaczący przez leżącego ogara. Dwa pozostałe psy atakują go. Podstawa owalna imituje poszycie lasu z kępami porostów i starym pniem drzewa. Biskwit nie jest kompletny: jeleniowi brakuje rogów, brak jest drugiego psa leżącego pod nogami jelenia oraz atakującego go psa wspartego na pniu drzewa.

Barbara Trojnar