![MNS/Szt/1177 Epitafium ze sceną Ukrzyżowania - ujęcie z przodu; Na pierwszym planie Chrystus na krzyżu w formie litery T, odziany w białe perizonium rozwiane przy lewym biodrze. Głowę i spojrzenie kieruje ku górze. Na głowie korona cierniowa w świetlistym nimbie. Nad głową przygwożdżona kartka z napisami w trzech językach. Po bokach, sięgając do wysokości bioder Chrystusa, przedstawione postacie: po lewej postać mężczyzny w czarnym płaszczu i odznaczającym się białym żabotem u szyi; po prawej sześć postaci kobiecych, dwie dorosłe i czwórka dzieci. Jedna z kobiet w białym czepcu z czarnymi kokardkami, trzyma w rękach kwiat oraz owoc cytryny. Na dalszym planie po lewej stronie stok wzgórza, dalej na horyzoncie przedstawiono sztafaż miejski za murem. Niebo zachmurzone, rozświetlone nad postacią Chrystusa pojedynczą smugą światła.](/brepo/panel_repo/2024/02/21/ssn6oo/contain-360-1000-max-mns-szt-1177-diga6923-m.jpg)
Epitafium ze sceną Ukrzyżowania
około 1650 — 1700
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jest częścią kolekcji: Malarstwo renesansowe i barokowe
Wielopostaciowe epitafia malarskie były popularne na Pomorzu w 2. połowie XVII wieku. Prezentowane dzieło namalowano na trzech dębowych deskach o nieregularnym wykroju. Bogaty program ikonograficzny, który wyróżnia to epitafium wśród podobnych pomorskich zabytków barokowych, kontrastuje z jego stosunkowo skromnym wykonaniem, bez oprawy rzeźbiarskiej. Wykorzystano w nim klasyczną tematykę związaną z symboliką śmierci. Scena Ukrzyżowania obrazuje ideę odkupienia grzechów, co podkreśla jeszcze pojawiający się pod krzyżem motyw czaszki Adama i skrzyżowane piszczele. Zestawiona z nią scena Zmartwychwstania świadczy o nadziei na życie wieczne dla klęczących pod krzyżem członków rodziny fundatora. Herby, które pojawiają się w obramowaniu legitymizują przynależność stanową i podkreślają pochodzenie portretowanych oraz ich związki z innymi szlacheckimi rodami Pomorza, Brandenburgii i Górnej Saksonii.
Przedstawiony na epitafium Bernd Otto von Ramin (1620–1682), właściciel Stolca (dawniej Stolzenburg, województwo zachodniopomorskie) był synem Friedricha von Ramina (1555–1634) i Anny von der Gröber (1582–1656). Pochodził ze szlacheckiej rodziny wywodzącej się z Ramin (Meklemburgia-Pomorze Przednie), z linii rodziny osiadłej w Dobrej koło Szczecina. Jego dziadek Friedrich von Ramin, właściciel Dobrej w 1555 roku zakupił pobliski majątek Blankenburg i zmienił jego nazwę na Stolzenburg. Bernd von Ramin z żoną Ilsą Sabiną von Berge (1625–1684) z Werbelow (Brandenburgia), według przedstawienia miał dwanaścioro dzieci. Zamówione do kościoła w Stolcu w 1668 roku epitafium ufundował jeszcze za swego życia, prawdopodobnie dla upamiętnienia śmierci jego dwóch synów, nad głowami których widnieją czerwone krzyże.
Justyna Bądkowska
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 227 cm, szerokość: 140 cm
Rodzaj obiektu
obraz, epitafium
Technika
technika olejna
Tworzywo / materiał
deska, drewno dębowe
Pochodzenie / sposób pozyskania
przekaz
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
około 1650 — 1700
Muzeum Narodowe w Szczecinie
1945-04-15
Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN
1989 — 1990
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna