Furgon bagażowy

Furgon bagażowy to podróżny, osobowo - bagażowy pojazd do czterokonnego zaprzęgu. Wyprodukowany został ok. poł. XIX wieku w Wiedniu. Łańcucki furgon, to zaledwie jeden z dwóch znajdujących się w Europie w dawnych starych magnackich wozowniach. Osobowo-bagażowe furgony, tak jak łańcucki, były w wieku XIX pojazdami przeznaczonym do przewozu bagaży, ale także jako pojazdy podróżne dla osobistej służby. Dlatego też za kozłem stangreckim łańcucki furgon ma umieszczony dwuosobowy kabriolet, którym podróżowała służba. Kabriolet z wygodnym, miękko tapicerowanym siedziskiem oraz budą z oknami i kieszeniami na drobiazgi w bocznych ściankach, ma rozkładane schodki. Chociaż nie jest tak luksusowy jak zamknięta kareta, wyposażony został jednak w sposób, by podróż nim była jak najbardziej przyjemna i nie narażała jadących na zmoknięcie czy przemarźnięcie. Komplet z kabrioletem stanowi bowiem mobilne, wielokwaterowe okno, które przy niesprzyjającej pogodzie było domontowywane do górnej i bocznych krawędzi budy. Zasłaniało ono jadących do pasa, poniżej zaś zasłaniał ich sylwetki skórzany fartuch. Dzięki takiemu zabezpieczeniu jadąca kabrioletem służba odizolowana była od śniegu , deszczu czy wiatru. W tylnej części, za kabrioletem, furgon wyposażony jest w prostopadłościenną, olbrzymią drewnianą skrzynię-kufer, zamykaną od tyłu dwuskrzydłowymi drzwiczkami, w której przewożono mniejszy bagaż. Ponadto przy górnych bocznych krawędziach skrzynia furgonu ma zaczepy, do troczenia ułożonych na niej kolejnych kufrów.

Aldona Cholewianka-Kruszyńska