Postać mężczyzny

Figura przedstawia postać zakrywającą twarz. Tego typu rzeźby umieszcza się na ołtarzach sprowadzających deszcze, zwanych andugo. Ołtarze te są miejscem ofiar składanych bóstwom Nommo uznawanych za władców wody, sprawujących nadzór nad wszystkimi zbiornikami wodnymi, rzekami, strumieniami oraz deszczem. Terminowe rozpoczęcie pory deszczowej i jej obfitość są bardzo ważnymi kwestiami dla rolniczych Dogonów, gdyż od tego zależą ich uprawy i cała egzystencja, dlatego zaskarbieniu przychylności Nommo, i tym samym zapewnieniu opadów deszczu, Dogonowie poświęcają wiele wysiłku.

Sam deszcz, a także jego brak są tłem wielu bajek i opowieści. Jedną z nich jest historia wyjaśniająca przyczynę, dla której nietoperze śpią głowami do dołu. W czasach mitycznych nietoperz i bóg żyli w wielkiej przyjaźni i pomagali sobie w każdej trudnej sytuacji. Pewnego razu, w samym środku pory suchej, zachorowała matka nietoperza. Według wróżbity, do którego udano się na konsultację, uleczyć ją mogła tylko woda z pierwszego deszczu, czyli zwiastującego porę deszczową. Nietoperz ufał, że skoro opady zsyła jego przyjaciel, to matka szybko wyzdrowieje. Bóg faktycznie przejął się ogromnie chorobą matki swego przyjaciela i obiecał sprowadzić uzdrawiający deszcz. Następnego dnia pojawiły chmury, grzmoty, ale nie spadła ani jedna kropla. Choroba matki pogłębiła się. Nietoperz znów zwrócił się do boga, a ten powtórnie złożył obietnicę sprowadzenia deszczu, który jednak pomimo chmur, wiatru i grzmotów nie pojawił się. Matka nietoperza zmarła. Wszystkie nietoperze zgromadziły się w jednym miejscu i oburzone postawą boga, zerwały długoletnią przyjaźń. Wciąż obrażone nie chcą nawet patrzeć na niego, dlatego śpią głowami w dół.

Ewa Prądzyńska