Bez tytułu

Podstawowym medium sztuki, w którym wypowiada się Katarzyna Szeszycka (ur. 1983) jest malarstwo. Artystka z powodzeniem łączy umiejętności warsztatowe i perfekcyjne opanowanie klasycznych technik malarskich z niekonwencjonalnymi działaniami artystycznymi realizowanymi na pograniczu z innymi gatunkami sztuki takimi, jak fotografia, film wideo, czy akcje artystyczne w przestrzeniach publicznych. Obraz Szeszyckiej stanowiący środkową część tryptyku, podobnie jak dwie pozostałe jego części, został namalowany w 2012 roku. Do zbiorów Muzeum Narodowego w Szczecinie trafił po zorganizowanej tu, w tym samym roku, wystawie pt. „Pełnia–Realizacja” zrealizowanej dzięki współpracy artystki z fotografem Konradem Królikowskim i w całości poświęconej Rokicie – niewielkiej zachodniopomorskiej miejscowości, z której pochodzi Szeszycka. Bohaterką poetyckiej opowieści o peryferyjnej osadzie, w której wychowała się artystka, była ona sama i inni mieszkańcy Rokity. Fotografie wykonane podczas licznych sesji zdjęciowych z udziałem mieszkańców tej miejscowości posłużyły Szeszyckiej jako materiał wyjściowy dla serii wielkoformatowych obrazów wykonanych farbami olejnymi na płótnie. Obraz z kolekcji Muzeum Narodowego w Szczecinie jest w istocie autoportretem. Pierwowzorem zakapturzonej, leżącej na leśnej polanie postaci jest sama artystka – autorka, narratorka i uczestniczka projektu.

Magdalena Lewoc