1/3 talara

W okresie panowania Karola XI (1660–1697) królewska mennica w Szczecinie znajdowała się w rękach dzierżawców, którzy byli zobowiązani do bicia monet w standardzie niemieckiego systemu monetarnego. Wysokie ceny srebra doprowadziły do łamania prawa i produkcji niepełnowartościowych monet. W 1667 roku w ramach unii w Zinna (Jüterbog, Niemcy) uchwalono nową ordynację i wprowadzono nowe jednostki bite według wyższej stopy. Głównym produktem były monety średniej frakcji – 1/3 talara z portretem władcy ucharakteryzowanego na rzymskiego cesarza. W 1672 roku mennicę wydzierżawiono Danielowi Syvertzowi, który w latach 1672–1676 pełnił również stanowisko mincmistrza. Większość wybitych w tym czasie monet opatrzona jest na awersie jego inicjałem DS.

1/3 talara przykuwa uwagę napisem umieszczonym w otoku rewersu: POMERAN CITERIORIS, oznaczające Pomorze Przednie, będące wówczas posiadłoścą Szwecji. Najczęściej w legendach rewersów umieszczano tytulaturę władców szwedzkich rozszerzoną o tytuł pomorski lub religijną sentencję. Tutaj widnieje informacja o przynależności terytorialnej monety. Jest to świadome nawiązanie do postanowień pokoju westfalskiego z 1648 roku kończącego wojnę trzydziestoletnią. W traktacie ziemie pomorskie przynależne Szwecji zapisano jako Pomeraniae Citerioris, dla odróżnienia od nazwy ziem przypadających Brandenburgii, Pomeraniae Ulterioris (Pomorze Dalsze).

Genowefa Horoszko