Portret kobiety w białej sukni z czerwonym szalem

Olejny, prostokątny portret namalowany przez nieznanego malarza w 1. poł XIX w. Przedstawia młodą kobietę. Jego kolorystyka jest jasna, pastelowa, utrzymana w bielach i szarościach. Akcentem ożywiającym kompozycję jest czerwień narzuconego szala. Portretowana ukazana w półpostaci, oparta o umieszczony w lewym, dolnym rogu stół. Jej głowa przechylona na lewe ramię, wzrok skierowany na widza. Prawa ręka podpiera brodę. Twarz kobiety owalna, o wysokim czole, lekko wystających kościach policzkowych i silnie uwydatnionym podbródku. Brwi czarne, wąskie, o regularnym rysunku, oczy duże o kształcie migdału, brązowe, nos długi prosty, usta wąskie w kolorze cynobru, lekko uśmiechnięte. Karnacja twarzy cielisto-różowa z zaróżowionymi silnie policzkami z delikatnymi niebieskoszarymi cieniami. Włosy czarne, uczesane a la giraffe, ozdobione z tyłu brązowo-zieloną kokardą. Kobieta ubrana jest w białą empirowa suknię z bufiastymi, krótkimi rękawami. Karnacja dekoltu i odsłoniętych rąk kobiety cielista z delikatnymi niebieskoszarymi cieniami. Na plecy i ręce narzucony cynobrowy szal. Tło portretu szare z odcieniem niebieskim, lekko rozjaśnione u dołu. Obraz ujęty w szeroką, drewnianą, złoconą ramę. Na fazie wąski pasek stylizowanego kimationu lesbijskiego, na zewnętrznej krawędzi ramy pas mocno stylizowanego kimationu jońskiego.

Joanna Kluz