Para obejmujących się puttów

Alegoria Wody

Rzeźba wchodzi w skład grupy rzeźbiarskiej, której autorami są Jan Albrecht Siegwitz i Jan Adam Karinger, 1729 – 1734. Pierwotnie znajdowała się z ogrodzie pałacowym w Brzezince koło Oleśnicy, skąd ok. 1950 została przeniesiona do ogrodów pałacowych Muzeum w Wilanowie. W 1961 r. cała grupa została przekazana do Muzeum – Zamek w Łańcucie gdzie eksponowana była w zachodniej części parku, a w 1999 roku przeniesiona na dzieciniec wewnętrzny zamku. Obecnie rzeźby znajdują się na terenie Wozowni.

Wykonana w piaskowca rzeźba przedstawia parę przytulonych do siebie puttów. Putto po lewej stronie, z dziewczęcą fryzurą, lewą nogę wspiera na głowie stworzenia z płetwami. Przez jego ramię przechodzi draperia, której fałdy osłaniają biodra obu postaci. Lewą rękę opiera na ramieniu drugiego putta. To z kolei oburącz trzyma rybę. Jego twarz jest nachylona i skierowana w stronę opierającego się na nim putta. Odnieść można wrażenie, że putto z rybą mówi coś do drugiego.

W rzeźbie widoczne są ubytki ręki i stopy putta po lewej stronie.

Anna Szczęsny