Talerzyk

Porcelanowy talerzyk o dużym dnie płynnie połączonym z kołnierzem delikatnym uskokiem. Cała powierzchnia naczynia prócz spodu dna została pokryta dekoracją. Niezwykły kolor talerza i głębia jego zdobienia powstały poprzez nadmuchiwanie przez rurkę i gazę rozdrobnionego proszku kobaltowego na powierzchnię naczynia, i następnie pokrycie jej szkliwem. Złotą dekorację wykonano po wypaleniu talerza malując ją odpowiednio przygotowanym złotem. Na lustrze talerza i w niektórych częściach kołnierza zachowały się fragmenty złotej dekoracji - ze względu na charakter zdobień najbardziej narażone na zniszczenie. W niektórych partiach naczynia kolorystyka przechodzi w barwę zielonkawą i fioletową. Na spodzie talerza znajduje się chiński znak w podwójnym pierścieniu.

Talerz powstał najpewniej w 1. poł. XVIII wieku, w erze Kangxi (1662-1722) dynastii Qing, w okresie rozkwitu porcelany chińskiej.

Ten interesujący i rzadki przedmiot przypuszczalnie notowany jest w inwentarzu zbiorów dalekowschodnich kolekcji wilanowskiej z 1832 roku, spisanym na zlecenie Aleksandra Potockiego. Mógł znajdować się w Pokojach Chińskich, na piętrze korpusu pałacu, urządzonych przez Stanisława Kostkę Potockiego.

Hasła kontekstowe: Aleksander Potocki, Kangxi, Pokoje Chińskie, Stanisław Kostka Potocki, Qing