Branicki Stefan (zm.1709) - portret

Popiersie męskie w owalu, przedstawiające wojewodę podlaskiego Stefana Mikołaja hrabiego Branickiego (ok. 1656-1709) w starszym wieku, zwróconego 3/4 w prawo, z krótko podgolonymi, siwawymi włosami oraz siwymi wąsami, ubranego w czarny żupan ze stójką, spiętą pod szyją okazałą, złotą zapinką. Wizerunek na gładkim, brunatnoszarym tle, oszczędny w kompozycji i środkach wyrazu artystycznego. Pochodzi z rewindykowanych zbiorów roskich (z majątku Roś; obecnie na Białorusi).

Stefan Mikołaj Branicki był synem Jana Klemensa Branickiego (zm. 1673; marszałek Trybunału Koronnego – 1651; stolnik koronny – 1659; marszałek nadworny koronny – 1662-73) i Aleksandry Katarzyny z domu Czarnieckiej (zm. 1698). Jedyny syn ukazanego na portrecie „wilanowskim” Stefana Mikołaja Branickiego i hetmanówny wielkiej litewskiej, Katarzyny Scholastyki z książąt Sapiehów (ślub – 1687), imiennik swego dziada, hetman wielki koronny Jan Klemens Branicki (1689-1771), korzystnie wżenił się w ród książąt Poniatowskich za sprawą małżeństwa (trzeciego z kolei) z Izabellą Poniatowską (1730-1808).

Stefan Mikołaj Branicki (ok. 1656-1709), hrabia, wojewoda podlaski; Jan Klemens Branicki (zm. 1673); Aleksandra Katarzyna Branicka z domu Czarniecka (zm. 1698); zbiory roskie (majątek Roś; obecnie na Białorusi); rewindykacja; Jan Klemens Branicki (1689-1771), hetman wielki koronny; Izabella hrabina Branicka z domu księżniczka Poniatowska (1730-1808).

Agnieszka Woźniak-Wieczorek