Wymiary z obudową: wysokość 64 cm, szerokość 43 cm, głębokość 22 cm
Zegar w swej historii parokrotnie miał zmieniany mechanizm stąd nie zachowała się oryginalna tarcza zegarowa na której znajdowała się sygnatura twórcy obudowy, brązownika Pierre-Victor Ledure, pracującego w Paryżu w 1812 r. przy ul. Neuve des Petits Champs, a następnie i w 1820 r. przy ul. Vivienne oraz współpracującego z nim zegarmistrza Claude Hémon, którego warsztat znajdował się przy ul St Martin w latach 1812-1820. Zachowała się oryginalna obudowa
prezentująca najwyższy poziom umiejętności francuskiego artysty, twórcy kompozycji figuralnych z brązu złoconego ogniowo dekorujących obudowy charakterystyczne dla zegarów kominkowych XIX w. Obudowa wilanowskiego zegara opowiada o odwadze i szlachetnej postawie antycznego herosa Jazona podczas brawurowej wyprawy Argonautów po złotego runo ukryte w gaju Kolchidy. Na cokole scena nawiązująca do pozostałych bohaterskich czynów Jazona: obłaskawienie byków Hefajstosa i orka pola na którym zasiano zęby pokonanego smoka, w tle Argonauci wśród fal. Na bokach cokołu wieńce należne zwycięzcom. Cokół wsparty na czterech półpostaciach uskrzydlonych lwów. Okrągła tarcza zegara (wtórna) zamontowana w fałdach płaszcza przewieszonego przez konar drzewa. W dekoracji motywy empirowe. W 1971 r. na miejsce brakującego mechanizmu zamontowano mechanizm współczesny.
AK
Ekspozycja muzealna, kolekcja wilanowska, zegary francuskie