Sobieska Teresa Kunegunda (1676-1730) - portret

Portret Teresy Kunegundy Sobieskiej zachwyca finezją upozowania, lekkością w prowadzeniu pędzla i biegłością w charakteryzowaniu postaci. Te przymioty w połączeniu z faktem, że obraz jest współczesny modelce upewniają nas, że mamy do czynienia z autentycznym realistycznym przekazem i to wysokiej klasy. Kobieta ubrana jest w złocistą, haftowaną, głęboko wyciętą suknię wykończoną koronką zarówno przy dekolcie jak i eksponowanym błękitnym rękawie en pagode upiętym broszą. Przestrzeń w obrazie buduje udrapowanie czerwonego połyskliwego płaszcza, który okala jej tors. Malarz zastosował ciekawy zabieg kompozycyjny: tkanina przerzucona przez prawe ramię modelki stanowi element pierwszego planu, ale i wpisuje się w tło.

Teresa Kunegunda Sobieska, córka króla Jana III Sobieskiego i Marii Kazimiery d’Arquien, królewna polska, została zaślubiona 2 stycznia 1695 roku przez biskupa płockiego Andrzeja Chryzostoma Załuskiego z Maksymilianem II Emanuelem, elektorem Bawarii i królewskim gubernatorem generalnym Niderlandów Hiszpańskich rezydującym w Brukseli. Do Monachium, stolicy i siedziby dworu Elektoratu Bawarii, wyjechała w kwietniu 1701 r., podążając w ślad za mężem. Zdecydowała się wybrać drogę wodną, aby jak najbardziej oszczędzić trudów podróżowania dzieciom: pięcioletniej córce Marii Annie i czterem młodszym synom. Ziemiaństwo Elektoratu Bawarii, które uważało księżną za gwarantkę stabilnej polityki dynastycznej, a w jej potomstwie widziało obietnicę przedłużenia linii bawarskiej, więc wybór Monachium na rezydencję rodziny przyjęto entuzjastycznie. Po klęsce małżonka w bitwie pod i jego wycofaniu się poza granicę Bawarii, Teresa Kunegunda została elektoratu. Opuszczając Bawarię, by zobaczyć się z matką, nie przypuszczała, że 10 lat przyjdzie jej spędzić na wygnaniu – wojska cesarskie blokowały jej powrót do kraju. Do Monachium wróciła dopiero w 1715. Po śmierci Maksymiliama II Emanuela opuściła Bawarię i osiadła w , gdzie zmarła 10 marca 1730. Była jedynym dzieckiem Jana Sobieskiego, które zasiadło na tronie.

Obraz pochodzi prawdopodobnie z kolekcji Augusta i Aleksandry Potockich. W XIX-wieku uchodził za dzieło Pierre’a Mignarda (lub pochodzące z jego szkoły).